Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абсалютызава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсалютызава́ны абсалютызава́ная абсалютызава́нае абсалютызава́ныя
Р. абсалютызава́нага абсалютызава́най
абсалютызава́нае
абсалютызава́нага абсалютызава́ных
Д. абсалютызава́наму абсалютызава́най абсалютызава́наму абсалютызава́ным
В. абсалютызава́ны (неадуш.)
абсалютызава́нага (адуш.)
абсалютызава́ную абсалютызава́нае абсалютызава́ныя (неадуш.)
абсалютызава́ных (адуш.)
Т. абсалютызава́ным абсалютызава́най
абсалютызава́наю
абсалютызава́ным абсалютызава́нымі
М. абсалютызава́ным абсалютызава́най абсалютызава́ным абсалютызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

абсалютызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсалютызава́ны абсалютызава́ная абсалютызава́нае абсалютызава́ныя
Р. абсалютызава́нага абсалютызава́най
абсалютызава́нае
абсалютызава́нага абсалютызава́ных
Д. абсалютызава́наму абсалютызава́най абсалютызава́наму абсалютызава́ным
В. абсалютызава́ны (неадуш.)
абсалютызава́нага (адуш.)
абсалютызава́ную абсалютызава́нае абсалютызава́ныя (неадуш.)
абсалютызава́ных (адуш.)
Т. абсалютызава́ным абсалютызава́най
абсалютызава́наю
абсалютызава́ным абсалютызава́нымі
М. абсалютызава́ным абсалютызава́най абсалютызава́ным абсалютызава́ных

Кароткая форма: абсалютызава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

абсалютызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсалютызава́ны абсалютызава́ная абсалютызава́нае абсалютызава́ныя
Р. абсалютызава́нага абсалютызава́най
абсалютызава́нае
абсалютызава́нага абсалютызава́ных
Д. абсалютызава́наму абсалютызава́най абсалютызава́наму абсалютызава́ным
В. абсалютызава́ны (неадуш.)
абсалютызава́нага (адуш.)
абсалютызава́ную абсалютызава́нае абсалютызава́ныя (неадуш.)
абсалютызава́ных (адуш.)
Т. абсалютызава́ным абсалютызава́най
абсалютызава́наю
абсалютызава́ным абсалютызава́нымі
М. абсалютызава́ным абсалютызава́най абсалютызава́ным абсалютызава́ных

Кароткая форма: абсалютызава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

абсалютызава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абсалютызу́ецца абсалютызу́юцца
Прошлы час
м. абсалютызава́ўся абсалютызава́ліся
ж. абсалютызава́лася
н. абсалютызава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

абсалютызава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абсалютызу́ецца абсалютызу́юцца
Прошлы час
м. абсалютызава́ўся абсалютызава́ліся
ж. абсалютызава́лася
н. абсалютызава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

абсалютызава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абсалютызу́ю абсалютызу́ем
2-я ас. абсалютызу́еш абсалютызу́еце
3-я ас. абсалютызу́е абсалютызу́юць
Прошлы час
м. абсалютызава́ў абсалютызава́лі
ж. абсалютызава́ла
н. абсалютызава́ла
Загадны лад
2-я ас. абсалютызу́й абсалютызу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абсалютызу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

абсалютызава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсалютызу́ю абсалютызу́ем
2-я ас. абсалютызу́еш абсалютызу́еце
3-я ас. абсалютызу́е абсалютызу́юць
Прошлы час
м. абсалютызава́ў абсалютызава́лі
ж. абсалютызава́ла
н. абсалютызава́ла
Загадны лад
2-я ас. абсалютызу́й абсалютызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсалютызава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

абсалютыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. абсалютыза́цыя
Р. абсалютыза́цыі
Д. абсалютыза́цыі
В. абсалютыза́цыю
Т. абсалютыза́цыяй
абсалютыза́цыяю
М. абсалютыза́цыі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абсалюты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсалюты́зм
Р. абсалюты́зму
Д. абсалюты́зму
В. абсалюты́зм
Т. абсалюты́змам
М. абсалюты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсалюты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абсалюты́ст абсалюты́сты
Р. абсалюты́ста абсалюты́стаў
Д. абсалюты́сту абсалюты́стам
В. абсалюты́ста абсалюты́стаў
Т. абсалюты́стам абсалюты́стамі
М. абсалюты́сце абсалюты́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.