абсалютызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абсалютызава́ны | абсалютызава́ная | абсалютызава́нае | абсалютызава́ныя | |
абсалютызава́нага | абсалютызава́най абсалютызава́нае |
абсалютызава́нага | абсалютызава́ных | |
абсалютызава́наму | абсалютызава́най | абсалютызава́наму | абсалютызава́ным | |
абсалютызава́ны ( абсалютызава́нага ( |
абсалютызава́ную | абсалютызава́нае | абсалютызава́ныя ( абсалютызава́ных ( |
|
абсалютызава́ным | абсалютызава́най абсалютызава́наю |
абсалютызава́ным | абсалютызава́нымі | |
абсалютызава́ным | абсалютызава́най | абсалютызава́ным | абсалютызава́ных |
Кароткая форма: абсалютызава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)