абсалютызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсалютызава́ны абсалютызава́ная абсалютызава́нае абсалютызава́ныя
Р. абсалютызава́нага абсалютызава́най
абсалютызава́нае
абсалютызава́нага абсалютызава́ных
Д. абсалютызава́наму абсалютызава́най абсалютызава́наму абсалютызава́ным
В. абсалютызава́ны (неадуш.)
абсалютызава́нага (адуш.)
абсалютызава́ную абсалютызава́нае абсалютызава́ныя (неадуш.)
абсалютызава́ных (адуш.)
Т. абсалютызава́ным абсалютызава́най
абсалютызава́наю
абсалютызава́ным абсалютызава́нымі
М. абсалютызава́ным абсалютызава́най абсалютызава́ным абсалютызава́ных

Кароткая форма: абсалютызава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)