дасле́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дасле́дніца | дасле́дніцы | |
| дасле́дніцы | дасле́дніц | |
| дасле́дніцы | дасле́дніцам | |
| дасле́дніцу | дасле́дніц | |
| дасле́дніцай дасле́дніцаю |
дасле́дніцамі | |
| дасле́дніцы | дасле́дніцах |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Скарачэннідасле́дніцкі
прыметнік, адносны
| дасле́дніцкі | дасле́дніцкая | дасле́дніцкае | дасле́дніцкія | |
| дасле́дніцкага | дасле́дніцкай дасле́дніцкае |
дасле́дніцкага | дасле́дніцкіх | |
| дасле́дніцкаму | дасле́дніцкай | дасле́дніцкаму | дасле́дніцкім | |
| дасле́дніцкі ( дасле́дніцкага ( |
дасле́дніцкую | дасле́дніцкае | дасле́дніцкія ( дасле́дніцкіх ( |
|
| дасле́дніцкім | дасле́дніцкай дасле́дніцкаю |
дасле́дніцкім | дасле́дніцкімі | |
| дасле́дніцкім | дасле́дніцкай | дасле́дніцкім | дасле́дніцкіх | |
Крыніцы:
дасле́дніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дасле́дніцтва | |
| дасле́дніцтва | |
| дасле́дніцтву | |
| дасле́дніцтва | |
| дасле́дніцтвам | |
| дасле́дніцтве |
Крыніцы:
дасле́дуемы
прыметнік, адносны
| дасле́дуемы | дасле́дуемая | дасле́дуемае | дасле́дуемыя | |
| дасле́дуемага | дасле́дуемай дасле́дуемае |
дасле́дуемага | дасле́дуемых | |
| дасле́дуемаму | дасле́дуемай | дасле́дуемаму | дасле́дуемым | |
| дасле́дуемы дасле́дуемага |
дасле́дуемую | дасле́дуемае | дасле́дуемыя | |
| дасле́дуемым | дасле́дуемай дасле́дуемаю |
дасле́дуемым | дасле́дуемымі | |
| дасле́дуемым | дасле́дуемай | дасле́дуемым | дасле́дуемых | |
дасле́дуемы
дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
| дасле́дуемы | дасле́дуемая | дасле́дуемае | дасле́дуемыя | |
| дасле́дуемага | дасле́дуемай дасле́дуемае |
дасле́дуемага | дасле́дуемых | |
| дасле́дуемаму | дасле́дуемай | дасле́дуемаму | дасле́дуемым | |
| дасле́дуемы дасле́дуемага |
дасле́дуемую | дасле́дуемае | дасле́дуемыя | |
| дасле́дуемым | дасле́дуемай дасле́дуемаю |
дасле́дуемым | дасле́дуемымі | |
| дасле́дуемым | дасле́дуемай | дасле́дуемым | дасле́дуемых | |
дасле́дчы
прыметнік, адносны
| дасле́дчы | дасле́дчая | дасле́дчае | дасле́дчыя | |
| дасле́дчага | дасле́дчай дасле́дчае |
дасле́дчага | дасле́дчых | |
| дасле́дчаму | дасле́дчай | дасле́дчаму | дасле́дчым | |
| дасле́дчы ( дасле́дчага ( |
дасле́дчую | дасле́дчае | дасле́дчыя ( дасле́дчых ( |
|
| дасле́дчым | дасле́дчай дасле́дчаю |
дасле́дчым | дасле́дчымі | |
| дасле́дчым | дасле́дчай | дасле́дчым | дасле́дчых | |
Крыніцы:
дасле́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дасле́дчык | дасле́дчыкі | |
| дасле́дчыка | дасле́дчыкаў | |
| дасле́дчыку | дасле́дчыкам | |
| дасле́дчыка | дасле́дчыкаў | |
| дасле́дчыкам | дасле́дчыкамі | |
| дасле́дчыку | дасле́дчыках |
Крыніцы:
дасле́дчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дасле́дчыца | дасле́дчыцы | |
| дасле́дчыцы | дасле́дчыц | |
| дасле́дчыцы | дасле́дчыцам | |
| дасле́дчыцу | дасле́дчыц | |
| дасле́дчыцай дасле́дчыцаю |
дасле́дчыцамі | |
| дасле́дчыцы | дасле́дчыцах |
Крыніцы:
дасле́дчыцкі
прыметнік, адносны
| дасле́дчыцкі | дасле́дчыцкая | дасле́дчыцкае | дасле́дчыцкія | |
| дасле́дчыцкага | дасле́дчыцкай дасле́дчыцкае |
дасле́дчыцкага | дасле́дчыцкіх | |
| дасле́дчыцкаму | дасле́дчыцкай | дасле́дчыцкаму | дасле́дчыцкім | |
| дасле́дчыцкі ( дасле́дчыцкага ( |
дасле́дчыцкую | дасле́дчыцкае | дасле́дчыцкія ( дасле́дчыцкіх ( |
|
| дасле́дчыцкім | дасле́дчыцкай дасле́дчыцкаю |
дасле́дчыцкім | дасле́дчыцкімі | |
| дасле́дчыцкім | дасле́дчыцкай | дасле́дчыцкім | дасле́дчыцкіх | |
Крыніцы:
дасло́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| дасло́ўна | дасло́ўней | - |
Крыніцы: