Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

У́рведзь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. У́рведзь
Р. У́рведзі
Д. У́рведзі
В. У́рведзь
Т. У́рведдзю
М. У́рведзі

у́рвіс

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. у́рвіс у́рвісы
Р. у́рвіса у́рвісаў
Д. у́рвісу у́рвісам
В. у́рвіса у́рвісаў
Т. у́рвісам у́рвісамі
М. у́рвісе у́рвісах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урві́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. урві́цель урві́целі
Р. урві́целя урві́целяў
Д. урві́целю урві́целям
В. урві́целя урві́целяў
Т. урві́целем урві́целямі
М. урві́целю урві́целях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

урге́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урге́нцкі урге́нцкая урге́нцкае урге́нцкія
Р. урге́нцкага урге́нцкай
урге́нцкае		 урге́нцкага урге́нцкіх
Д. урге́нцкаму урге́нцкай урге́нцкаму урге́нцкім
В. урге́нцкі (неадуш.)
урге́нцкага (адуш.)		 урге́нцкую урге́нцкае урге́нцкія (неадуш.)
урге́нцкіх (адуш.)
Т. урге́нцкім урге́нцкай
урге́нцкаю		 урге́нцкім урге́нцкімі
М. урге́нцкім урге́нцкай урге́нцкім урге́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

урду́

‘мова’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. урду́ урду́
Р. урду́ урду́
Д. урду́ урду́
В. урду́ урду́
Т. урду́ урду́
М. урду́ урду́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

урзі́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. урзі́нія
Р. урзі́ніі
Д. урзі́ніі
В. урзі́нію
Т. урзі́ніяй
урзі́ніяю
М. урзі́ніі

Крыніцы: piskunou2012.

у́рна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. у́рна у́рны
Р. у́рны у́рнаў
Д. у́рне у́рнам
В. у́рну у́рны
Т. у́рнай
у́рнаю		 у́рнамі
М. у́рне у́рнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уро́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́блены уро́бленая уро́бленае уро́бленыя
Р. уро́бленага уро́бленай
уро́бленае		 уро́бленага уро́бленых
Д. уро́бленаму уро́бленай уро́бленаму уро́бленым
В. уро́блены (неадуш.)
уро́бленага (адуш.)		 уро́бленую уро́бленае уро́бленыя (неадуш.)
уро́бленых (адуш.)
Т. уро́бленым уро́бленай
уро́бленаю		 уро́бленым уро́бленымі
М. уро́бленым уро́бленай уро́бленым уро́бленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уро́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́блены уро́бленая уро́бленае уро́бленыя
Р. уро́бленага уро́бленай
уро́бленае		 уро́бленага уро́бленых
Д. уро́бленаму уро́бленай уро́бленаму уро́бленым
В. уро́блены (неадуш.)
уро́бленага (адуш.)		 уро́бленую уро́бленае уро́бленыя (неадуш.)
уро́бленых (адуш.)
Т. уро́бленым уро́бленай
уро́бленаю		 уро́бленым уро́бленымі
М. уро́бленым уро́бленай уро́бленым уро́бленых

Кароткая форма: уро́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уро́бліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уро́бліванне
Р. уро́блівання
Д. уро́бліванню
В. уро́бліванне
Т. уро́бліваннем
М. уро́бліванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.