Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгдеёжзйклмнпрстўфхцчшя

кінка́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кінка́н кінка́ны
Р. кінка́на кінка́наў
Д. кінка́ну кінка́нам
В. кінка́н кінка́ны
Т. кінка́нам кінка́намі
М. кінка́не кінка́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кіно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кіно́ кіно́
Р. кіно́ кіно́
Д. кіно́ кіно́
В. кіно́ кіно́
Т. кіно́ кіно́
М. кіно́ кіно́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кіно́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіно́лаг кіно́лагі
Р. кіно́лага кіно́лагаў
Д. кіно́лагу кіно́лагам
В. кіно́лага кіно́лагаў
Т. кіно́лагам кіно́лагамі
М. кіно́лагу кіно́лагах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

кіно́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіно́шнік кіно́шнікі
Р. кіно́шніка кіно́шнікаў
Д. кіно́шніку кіно́шнікам
В. кіно́шніка кіно́шнікаў
Т. кіно́шнікам кіно́шнікамі
М. кіно́шніку кіно́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кіно́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіно́шніца кіно́шніцы
Р. кіно́шніцы кіно́шніц
Д. кіно́шніцы кіно́шніцам
В. кіно́шніцу кіно́шніц
Т. кіно́шніцай
кіно́шніцаю		 кіно́шніцамі
М. кіно́шніцы кіно́шніцах

Крыніцы: tsblm1996.

кіно́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіно́шны кіно́шная кіно́шнае кіно́шныя
Р. кіно́шнага кіно́шнай
кіно́шнае		 кіно́шнага кіно́шных
Д. кіно́шнаму кіно́шнай кіно́шнаму кіно́шным
В. кіно́шны (неадуш.)
кіно́шнага (адуш.)		 кіно́шную кіно́шнае кіно́шныя (неадуш.)
кіно́шных (адуш.)
Т. кіно́шным кіно́шнай
кіно́шнаю		 кіно́шным кіно́шнымі
М. кіно́шным кіно́шнай кіно́шным кіно́шных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кі́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́нуты кі́нутая кі́нутае кі́нутыя
Р. кі́нутага кі́нутай
кі́нутае		 кі́нутага кі́нутых
Д. кі́нутаму кі́нутай кі́нутаму кі́нутым
В. кі́нуты (неадуш.)
кі́нутага (адуш.)		 кі́нутую кі́нутае кі́нутыя (неадуш.)
кі́нутых (адуш.)
Т. кі́нутым кі́нутай
кі́нутаю		 кі́нутым кі́нутымі
М. кі́нутым кі́нутай кі́нутым кі́нутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

кі́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́нуты кі́нутая кі́нутае кі́нутыя
Р. кі́нутага кі́нутай
кі́нутае		 кі́нутага кі́нутых
Д. кі́нутаму кі́нутай кі́нутаму кі́нутым
В. кі́нуты (неадуш.)
кі́нутага (адуш.)		 кі́нутую кі́нутае кі́нутыя (неадуш.)
кі́нутых (адуш.)
Т. кі́нутым кі́нутай
кі́нутаю		 кі́нутым кі́нутымі
М. кі́нутым кі́нутай кі́нутым кі́нутых

Кароткая форма: кі́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

кі́нуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кі́нуся кі́немся
2-я ас. кі́нешся кі́нецеся
3-я ас. кі́нецца кі́нуцца
Прошлы час
м. кі́нуўся кі́нуліся
ж. кі́нулася
н. кі́нулася
Загадны лад
2-я ас. кі́нься кі́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час кі́нуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кі́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кі́ну кі́нем
2-я ас. кі́неш кі́неце
3-я ас. кі́не кі́нуць
Прошлы час
м. кі́нуў кі́нулі
ж. кі́нула
н. кі́нула
Загадны лад
2-я ас. кі́нь кі́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час кі́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.