кінка́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кінка́н | кінка́ны | |
кінка́на | кінка́наў | |
кінка́ну | кінка́нам | |
кінка́н | кінка́ны | |
кінка́нам | кінка́намі | |
кінка́не | кінка́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)