Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгеёілнопрстуфхшыя

аміло́ід

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аміло́ід
Р. аміло́іду
Д. аміло́іду
В. аміло́ід
Т. аміло́ідам
М. аміло́ідзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аміло́ідны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аміло́ідны аміло́ідная аміло́іднае аміло́ідныя
Р. аміло́іднага аміло́іднай
аміло́іднае		 аміло́іднага аміло́ідных
Д. аміло́іднаму аміло́іднай аміло́іднаму аміло́ідным
В. аміло́ідны
аміло́іднага		 аміло́ідную аміло́іднае аміло́ідныя
Т. аміло́ідным аміло́іднай
аміло́іднаю		 аміло́ідным аміло́іднымі
М. аміло́ідным аміло́іднай аміло́ідным аміло́ідных

амімі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. амімі́я
Р. амімі́і
Д. амімі́і
В. амімі́ю
Т. амімі́яй
амімі́яю
М. амімі́і

Крыніцы: piskunou2012.

амі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. амі́н амі́ны
Р. амі́ну амі́наў
Д. амі́ну амі́нам
В. амі́н амі́ны
Т. амі́нам амі́намі
М. амі́не амі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

амі́н

часціца

Іншыя варыянты: а́ман.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Амі́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Амі́навічы
Р. Амі́навіч
Амі́навічаў
Д. Амі́навічам
В. Амі́навічы
Т. Амі́навічамі
М. Амі́навічах

амінаво́цатны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амінаво́цатны амінаво́цатная амінаво́цатнае амінаво́цатныя
Р. амінаво́цатнага амінаво́цатнай
амінаво́цатнае		 амінаво́цатнага амінаво́цатных
Д. амінаво́цатнаму амінаво́цатнай амінаво́цатнаму амінаво́цатным
В. амінаво́цатны (неадуш.)
амінаво́цатнага (адуш.)		 амінаво́цатную амінаво́цатнае амінаво́цатныя (неадуш.)
амінаво́цатных (адуш.)
Т. амінаво́цатным амінаво́цатнай
амінаво́цатнаю		 амінаво́цатным амінаво́цатнымі
М. амінаво́цатным амінаво́цатнай амінаво́цатным амінаво́цатных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

амінавытво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амінавытво́рны амінавытво́рная амінавытво́рнае амінавытво́рныя
Р. амінавытво́рнага амінавытво́рнай
амінавытво́рнае		 амінавытво́рнага амінавытво́рных
Д. амінавытво́рнаму амінавытво́рнай амінавытво́рнаму амінавытво́рным
В. амінавытво́рны
амінавытво́рнага		 амінавытво́рную амінавытво́рнае амінавытво́рныя
Т. амінавытво́рным амінавытво́рнай
амінавытво́рнаю		 амінавытво́рным амінавытво́рнымі
М. амінавытво́рным амінавытво́рнай амінавытво́рным амінавытво́рных

амінагру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. амінагру́па амінагру́пы
Р. амінагру́пы амінагру́п
Д. амінагру́пе амінагру́пам
В. амінагру́пу амінагру́пы
Т. амінагру́пай
амінагру́паю		 амінагру́памі
М. амінагру́пе амінагру́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

амінадо́нт

‘млекакормячае накшталт насарога’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. амінадо́нт амінадо́нты
Р. амінадо́нта амінадо́нтаў
Д. амінадо́нту амінадо́нтам
В. амінадо́нта амінадо́нтаў
Т. амінадо́нтам амінадо́нтамі
М. амінадо́нце амінадо́нтах

Крыніцы: piskunou2012.