закарапу́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закарапу́жуся |
закарапу́зімся |
2-я ас. |
закарапу́зішся |
закарапу́зіцеся |
3-я ас. |
закарапу́зіцца |
закарапу́зяцца |
Прошлы час |
м. |
закарапу́зіўся |
закарапу́зіліся |
ж. |
закарапу́зілася |
н. |
закарапу́зілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
закарапу́зься |
закарапу́зьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закарапу́зіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
закара́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закара́ю |
закара́ем |
2-я ас. |
закара́еш |
закара́еце |
3-я ас. |
закара́е |
закара́юць |
Прошлы час |
м. |
закара́ў |
закара́лі |
ж. |
закара́ла |
н. |
закара́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закара́й |
закара́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закара́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закарбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
закарбава́ны |
закарбава́ная |
закарбава́нае |
закарбава́ныя |
Р. |
закарбава́нага |
закарбава́най закарбава́нае |
закарбава́нага |
закарбава́ных |
Д. |
закарбава́наму |
закарбава́най |
закарбава́наму |
закарбава́ным |
В. |
закарбава́ны (неадуш.) закарбава́нага (адуш.) |
закарбава́ную |
закарбава́нае |
закарбава́ныя (неадуш.) закарбава́ных (адуш.) |
Т. |
закарбава́ным |
закарбава́най закарбава́наю |
закарбава́ным |
закарбава́нымі |
М. |
закарбава́ным |
закарбава́най |
закарбава́ным |
закарбава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
закарбава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закарбу́ю |
закарбу́ем |
2-я ас. |
закарбу́еш |
закарбу́еце |
3-я ас. |
закарбу́е |
закарбу́юць |
Прошлы час |
м. |
закарбава́ў |
закарбава́лі |
ж. |
закарбава́ла |
н. |
закарбава́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закарбава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закарбо́ўваць
‘памячаць што-небудзь засечкамі’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закарбо́ўваю |
закарбо́ўваем |
2-я ас. |
закарбо́ўваеш |
закарбо́ўваеце |
3-я ас. |
закарбо́ўвае |
закарбо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
закарбо́ўваў |
закарбо́ўвалі |
ж. |
закарбо́ўвала |
н. |
закарбо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
закарбо́ўвай |
закарбо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
закарбо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зака́рваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зака́рваю |
зака́рваем |
2-я ас. |
зака́рваеш |
зака́рваеце |
3-я ас. |
зака́рвае |
зака́рваюць |
Прошлы час |
м. |
зака́рваў |
зака́рвалі |
ж. |
зака́рвала |
н. |
зака́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зака́рвай |
зака́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зака́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
закарва́ш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
закарва́ш |
закарва́шы |
Р. |
закарва́ша |
закарва́шаў |
Д. |
закарва́шу |
закарва́шам |
В. |
закарва́ш |
закарва́шы |
Т. |
закарва́шам |
закарва́шамі |
М. |
закарва́шы |
закарва́шах |
Крыніцы:
piskunou2012.
закарва́шына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
закарва́шына |
закарва́шыны |
Р. |
закарва́шыны |
закарва́шын |
Д. |
закарва́шыне |
закарва́шынам |
В. |
закарва́шыну |
закарва́шыны |
Т. |
закарва́шынай закарва́шынаю |
закарва́шынамі |
М. |
закарва́шыне |
закарва́шынах |
Крыніцы:
piskunou2012.