дэзадарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэзадарава́ны |
дэзадарава́ная |
дэзадарава́нае |
дэзадарава́ныя |
Р. |
дэзадарава́нага |
дэзадарава́най дэзадарава́нае |
дэзадарава́нага |
дэзадарава́ных |
Д. |
дэзадарава́наму |
дэзадарава́най |
дэзадарава́наму |
дэзадарава́ным |
В. |
дэзадарава́ны (неадуш.) дэзадарава́нага (адуш.) |
дэзадарава́ную |
дэзадарава́нае |
дэзадарава́ныя (неадуш.) дэзадарава́ных (адуш.) |
Т. |
дэзадарава́ным |
дэзадарава́най дэзадарава́наю |
дэзадарава́ным |
дэзадарава́нымі |
М. |
дэзадарава́ным |
дэзадарава́най |
дэзадарава́ным |
дэзадарава́ных |
Кароткая форма: дэзадарава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэзадарава́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэзадару́ецца |
дэзадару́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэзадарава́ўся |
дэзадарава́ліся |
ж. |
дэзадарава́лася |
н. |
дэзадарава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэзадарава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэзадару́ю |
дэзадару́ем |
2-я ас. |
дэзадару́еш |
дэзадару́еце |
3-я ас. |
дэзадару́е |
дэзадару́юць |
Прошлы час |
м. |
дэзадарава́ў |
дэзадарава́лі |
ж. |
дэзадарава́ла |
н. |
дэзадарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэзадару́й |
дэзадару́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэзадару́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэзадарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэзадару́ю |
дэзадару́ем |
2-я ас. |
дэзадару́еш |
дэзадару́еце |
3-я ас. |
дэзадару́е |
дэзадару́юць |
Прошлы час |
м. |
дэзадарава́ў |
дэзадарава́лі |
ж. |
дэзадарава́ла |
н. |
дэзадарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэзадару́й |
дэзадару́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэзадарава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэзадара́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэзадара́нт |
дэзадара́нты |
Р. |
дэзадара́нту |
дэзадара́нтаў |
Д. |
дэзадара́нту |
дэзадара́нтам |
В. |
дэзадара́нт |
дэзадара́нты |
Т. |
дэзадара́нтам |
дэзадара́нтамі |
М. |
дэзадара́нце |
дэзадара́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дэзадара́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэзадара́тар |
дэзадара́тары |
Р. |
дэзадара́тара |
дэзадара́тараў |
Д. |
дэзадара́тару |
дэзадара́тарам |
В. |
дэзадара́тар |
дэзадара́тары |
Т. |
дэзадара́тарам |
дэзадара́тарамі |
М. |
дэзадара́тары |
дэзадара́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэзадара́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэзадара́цыя |
Р. |
дэзадара́цыі |
Д. |
дэзадара́цыі |
В. |
дэзадара́цыю |
Т. |
дэзадара́цыяй дэзадара́цыяю |
М. |
дэзадара́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэзаксіда́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэзаксіда́цыя |
Р. |
дэзаксіда́цыі |
Д. |
дэзаксіда́цыі |
В. |
дэзаксіда́цыю |
Т. |
дэзаксіда́цыяй дэзаксіда́цыяю |
М. |
дэзаксіда́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.