Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

Дарэ́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дарэ́ні
Р. Дарэ́нь
Дарэ́няў
Д. Дарэ́ням
В. Дарэ́ні
Т. Дарэ́нямі
М. Дарэ́нях

дарэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дарэ́нне
Р. дарэ́ння
Д. дарэ́нню
В. дарэ́нне
Т. дарэ́ннем
М. дарэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дарэфармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарэфармава́ны дарэфармава́ная дарэфармава́нае дарэфармава́ныя
Р. дарэфармава́нага дарэфармава́най
дарэфармава́нае		 дарэфармава́нага дарэфармава́ных
Д. дарэфармава́наму дарэфармава́най дарэфармава́наму дарэфармава́ным
В. дарэфармава́ны (неадуш.)
дарэфармава́нага (адуш.)		 дарэфармава́ную дарэфармава́нае дарэфармава́ныя (неадуш.)
дарэфармава́ных (адуш.)
Т. дарэфармава́ным дарэфармава́най
дарэфармава́наю		 дарэфармава́ным дарэфармава́нымі
М. дарэфармава́ным дарэфармава́най дарэфармава́ным дарэфармава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дарэфармава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дарэфарму́ю дарэфарму́ем
2-я ас. дарэфарму́еш дарэфарму́еце
3-я ас. дарэфарму́е дарэфарму́юць
Прошлы час
м. дарэфармава́ў дарэфармава́лі
ж. дарэфармава́ла
н. дарэфармава́ла
Загадны лад
2-я ас. дарэфарму́й дарэфарму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дарэфармава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дарэфо́рмавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарэфо́рмавы дарэфо́рмавая дарэфо́рмавае дарэфо́рмавыя
Р. дарэфо́рмавага дарэфо́рмавай
дарэфо́рмавае		 дарэфо́рмавага дарэфо́рмавых
Д. дарэфо́рмаваму дарэфо́рмавай дарэфо́рмаваму дарэфо́рмавым
В. дарэфо́рмавы (неадуш.)
дарэфо́рмавага (адуш.)		 дарэфо́рмавую дарэфо́рмавае дарэфо́рмавыя (неадуш.)
дарэфо́рмавых (адуш.)
Т. дарэфо́рмавым дарэфо́рмавай
дарэфо́рмаваю		 дарэфо́рмавым дарэфо́рмавымі
М. дарэфо́рмавым дарэфо́рмавай дарэфо́рмавым дарэфо́рмавых

Крыніцы: piskunou2012.

дарэфо́рменны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарэфо́рменны дарэфо́рменная дарэфо́рменнае дарэфо́рменныя
Р. дарэфо́рменнага дарэфо́рменнай
дарэфо́рменнае		 дарэфо́рменнага дарэфо́рменных
Д. дарэфо́рменнаму дарэфо́рменнай дарэфо́рменнаму дарэфо́рменным
В. дарэфо́рменны (неадуш.)
дарэфо́рменнага (адуш.)		 дарэфо́рменную дарэфо́рменнае дарэфо́рменныя (неадуш.)
дарэфо́рменных (адуш.)
Т. дарэфо́рменным дарэфо́рменнай
дарэфо́рменнаю		 дарэфо́рменным дарэфо́рменнымі
М. дарэфо́рменным дарэфо́рменнай дарэфо́рменным дарэфо́рменных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дарэ́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дарэ́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

дарэ́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дарэ́чнасць
Р. дарэ́чнасці
Д. дарэ́чнасці
В. дарэ́чнасць
Т. дарэ́чнасцю
М. дарэ́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дарэ́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарэ́чны дарэ́чная дарэ́чнае дарэ́чныя
Р. дарэ́чнага дарэ́чнай
дарэ́чнае		 дарэ́чнага дарэ́чных
Д. дарэ́чнаму дарэ́чнай дарэ́чнаму дарэ́чным
В. дарэ́чны (неадуш.)
дарэ́чнага (адуш.)		 дарэ́чную дарэ́чнае дарэ́чныя (неадуш.)
дарэ́чных (адуш.)
Т. дарэ́чным дарэ́чнай
дарэ́чнаю		 дарэ́чным дарэ́чнымі
М. дарэ́чным дарэ́чнай дарэ́чным дарэ́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дарэ́чы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дарэ́чы - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.