Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

аднамо́дульны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднамо́дульны аднамо́дульная аднамо́дульнае аднамо́дульныя
Р. аднамо́дульнага аднамо́дульнай
аднамо́дульнае		 аднамо́дульнага аднамо́дульных
Д. аднамо́дульнаму аднамо́дульнай аднамо́дульнаму аднамо́дульным
В. аднамо́дульны
аднамо́дульнага		 аднамо́дульную аднамо́дульнае аднамо́дульныя
Т. аднамо́дульным аднамо́дульнай
аднамо́дульнаю		 аднамо́дульным аднамо́дульнымі
М. аднамо́дульным аднамо́дульнай аднамо́дульным аднамо́дульных

аднамо́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аднамо́ўе
Р. аднамо́ўя
Д. аднамо́ўю
В. аднамо́ўе
Т. аднамо́ўем
М. аднамо́ўі

Крыніцы: piskunou2012.

аднамо́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднамо́ўна - -

аднамо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аднамо́ўнасць
Р. аднамо́ўнасці
Д. аднамо́ўнасці
В. аднамо́ўнасць
Т. аднамо́ўнасцю
М. аднамо́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

аднамо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднамо́ўнік аднамо́ўнікі
Р. аднамо́ўніка аднамо́ўнікаў
Д. аднамо́ўніку аднамо́ўнікам
В. аднамо́ўніка аднамо́ўнікаў
Т. аднамо́ўнікам аднамо́ўнікамі
М. аднамо́ўніку аднамо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

аднамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднамо́ўны аднамо́ўная аднамо́ўнае аднамо́ўныя
Р. аднамо́ўнага аднамо́ўнай
аднамо́ўнае		 аднамо́ўнага аднамо́ўных
Д. аднамо́ўнаму аднамо́ўнай аднамо́ўнаму аднамо́ўным
В. аднамо́ўны (неадуш.)
аднамо́ўнага (адуш.)		 аднамо́ўную аднамо́ўнае аднамо́ўныя (неадуш.)
аднамо́ўных (адуш.)
Т. аднамо́ўным аднамо́ўнай
аднамо́ўнаю		 аднамо́ўным аднамо́ўнымі
М. аднамо́ўным аднамо́ўнай аднамо́ўным аднамо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аднамы́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднамы́сна - -

Крыніцы: piskunou2012.

аднамы́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аднамы́снасць
Р. аднамы́снасці
Д. аднамы́снасці
В. аднамы́снасць
Т. аднамы́снасцю
М. аднамы́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднамы́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднамы́снік аднамы́снікі
Р. аднамы́сніка аднамы́снікаў
Д. аднамы́сніку аднамы́снікам
В. аднамы́сніка аднамы́снікаў
Т. аднамы́снікам аднамы́снікамі
М. аднамы́сніку аднамы́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднамы́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднамы́сніца аднамы́сніцы
Р. аднамы́сніцы аднамы́сніц
Д. аднамы́сніцы аднамы́сніцам
В. аднамы́сніцу аднамы́сніц
Т. аднамы́сніцай
аднамы́сніцаю		 аднамы́сніцамі
М. аднамы́сніцы аднамы́сніцах

Крыніцы: piskunou2012.