Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёілнорухыэя

упіка́нне

‘папрокі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упіка́нне упіка́нні
Р. упіка́ння упіка́нняў
Д. упіка́нню упіка́нням
В. упіка́нне упіка́нні
Т. упіка́ннем упіка́ннямі
М. упіка́нні упіка́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

упіка́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упіка́ны упіка́ная упіка́нае упіка́ныя
Р. упіка́нага упіка́най
упіка́нае		 упіка́нага упіка́ных
Д. упіка́наму упіка́най упіка́наму упіка́ным
В. упіка́ны (неадуш.)
упіка́нага (адуш.)		 упіка́ную упіка́нае упіка́ныя (неадуш.)
упіка́ных (адуш.)
Т. упіка́ным упіка́най
упіка́наю		 упіка́ным упіка́нымі
М. упіка́ным упіка́най упіка́ным упіка́ных

Крыніцы: piskunou2012.

упіка́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упіка́ны упіка́ная упіка́нае упіка́ныя
Р. упіка́нага упіка́най
упіка́нае		 упіка́нага упіка́ных
Д. упіка́наму упіка́най упіка́наму упіка́ным
В. упіка́ны (неадуш.)
упіка́нага (адуш.)		 упіка́ную упіка́нае упіка́ныя (неадуш.)
упіка́ных (адуш.)
Т. упіка́ным упіка́най
упіка́наю		 упіка́ным упіка́нымі
М. упіка́ным упіка́най упіка́ным упіка́ных

Крыніцы: piskunou2012.

упіка́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упіка́ю упіка́ем
2-я ас. упіка́еш упіка́еце
3-я ас. упіка́е упіка́юць
Прошлы час
м. упіка́ў упіка́лі
ж. упіка́ла
н. упіка́ла
Загадны лад
2-я ас. упіка́й упіка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упіка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упі́кі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. упі́кі
Р. упі́каў
Д. упі́кам
В. упі́кі
Т. упі́камі
М. упі́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упі́кліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упі́кліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

упі́клівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упі́клівасць
Р. упі́клівасці
Д. упі́клівасці
В. упі́клівасць
Т. упі́клівасцю
М. упі́клівасці

Крыніцы: piskunou2012.

упі́клівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упі́клівы упі́клівая упі́клівае упі́клівыя
Р. упі́клівага упі́клівай
упі́клівае		 упі́клівага упі́клівых
Д. упі́кліваму упі́клівай упі́кліваму упі́клівым
В. упі́клівы (неадуш.)
упі́клівага (адуш.)		 упі́клівую упі́клівае упі́клівыя (неадуш.)
упі́клівых (адуш.)
Т. упі́клівым упі́клівай
упі́кліваю		 упі́клівым упі́клівымі
М. упі́клівым упі́клівай упі́клівым упі́клівых

Крыніцы: piskunou2012.

упікну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упікну́ упікнё́м
2-я ас. упікне́ш упікняце́
3-я ас. упікне́ упікну́ць
Прошлы час
м. упікну́ў упікну́лі
ж. упікну́ла
н. упікну́ла
Загадны лад
2-я ас. упікні́ упікні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упікну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упілава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упілу́ю упілу́ем
2-я ас. упілу́еш упілу́еце
3-я ас. упілу́е упілу́юць
Прошлы час
м. упілава́ў упілава́лі
ж. упілава́ла
н. упілава́ла
Загадны лад
2-я ас. упілу́й упілу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упілава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.