упілава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упілу́ю упілу́ем
2-я ас. упілу́еш упілу́еце
3-я ас. упілу́е упілу́юць
Прошлы час
м. упілава́ў упілава́лі
ж. упілава́ла
н. упілава́ла
Загадны лад
2-я ас. упілу́й упілу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упілава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)