упіка́нне

‘папрокі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упіка́нне упіка́нні
Р. упіка́ння упіка́нняў
Д. упіка́нню упіка́нням
В. упіка́нне упіка́нні
Т. упіка́ннем упіка́ннямі
М. упіка́нні упіка́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)