Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

здзіве́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. здзіве́нне
Р. здзіве́ння
Д. здзіве́нню
В. здзіве́нне
Т. здзіве́ннем
М. здзіве́нні

Крыніцы: piskunou2012.

здзіві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзіўлю́ся здзі́вімся
2-я ас. здзі́вішся здзі́віцеся
3-я ас. здзі́віцца здзі́вяцца
Прошлы час
м. здзіві́ўся здзіві́ліся
ж. здзіві́лася
н. здзіві́лася
Загадны лад
2-я ас. здзіві́ся здзіві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час здзіві́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

здзіві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзіўлю́ здзі́вім
2-я ас. здзі́віш здзі́віце
3-я ас. здзі́віць здзі́вяць
Прошлы час
м. здзіві́ў здзіві́лі
ж. здзіві́ла
н. здзіві́ла
Загадны лад
2-я ас. здзіві́ здзіві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час здзіві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

здзікава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзікава́ны здзікава́ная здзікава́нае здзікава́ныя
Р. здзікава́нага здзікава́най
здзікава́нае
здзікава́нага здзікава́ных
Д. здзікава́наму здзікава́най здзікава́наму здзікава́ным
В. здзікава́ны (неадуш.)
здзікава́нага (адуш.)
здзікава́ную здзікава́нае здзікава́ныя (неадуш.)
здзікава́ных (адуш.)
Т. здзікава́ным здзікава́най
здзікава́наю
здзікава́ным здзікава́нымі
М. здзікава́ным здзікава́най здзікава́ным здзікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

здзікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзікава́ны здзікава́ная здзікава́нае здзікава́ныя
Р. здзікава́нага здзікава́най
здзікава́нае
здзікава́нага здзікава́ных
Д. здзікава́наму здзікава́най здзікава́наму здзікава́ным
В. здзікава́ны (неадуш.)
здзікава́нага (адуш.)
здзікава́ную здзікава́нае здзікава́ныя (неадуш.)
здзікава́ных (адуш.)
Т. здзікава́ным здзікава́най
здзікава́наю
здзікава́ным здзікава́нымі
М. здзікава́ным здзікава́най здзікава́ным здзікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

здзікава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзіку́юся здзіку́емся
2-я ас. здзіку́ешся здзіку́ецеся
3-я ас. здзіку́ецца здзіку́юцца
Прошлы час
м. здзікава́ўся здзікава́ліся
ж. здзікава́лася
н. здзікава́лася
Загадны лад
2-я ас. здзіку́йся здзіку́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час здзікава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

здзікаве́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзікаве́лы здзікаве́лая здзікаве́лае здзікаве́лыя
Р. здзікаве́лага здзікаве́лай
здзікаве́лае
здзікаве́лага здзікаве́лых
Д. здзікаве́ламу здзікаве́лай здзікаве́ламу здзікаве́лым
В. здзікаве́лы (неадуш.)
здзікаве́лага (адуш.)
здзікаве́лую здзікаве́лае здзікаве́лыя (неадуш.)
здзікаве́лых (адуш.)
Т. здзікаве́лым здзікаве́лай
здзікаве́лаю
здзікаве́лым здзікаве́лымі
М. здзікаве́лым здзікаве́лай здзікаве́лым здзікаве́лых

Крыніцы: piskunou2012.

здзікаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзікаве́ю здзікаве́ем
2-я ас. здзікаве́еш здзікаве́еце
3-я ас. здзікаве́е здзікаве́юць
Прошлы час
м. здзікаве́ў здзікаве́лі
ж. здзікаве́ла
н. здзікаве́ла
Загадны лад
2-я ас. здзікаве́й здзікаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час здзікаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

здзіка́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзіка́ўлюся здзіка́вімся
2-я ас. здзіка́вішся здзіка́віцеся
3-я ас. здзіка́віцца здзіка́вяцца
Прошлы час
м. здзіка́віўся здзіка́віліся
ж. здзіка́вілася
н. здзіка́вілася
Загадны лад
2-я ас. здзіка́ўся здзіка́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час здзіка́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

здзіка́віць

‘зрабіць каго-небудзь дзікім, адвучыць ад людзей’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзіка́ўлю здзіка́вім
2-я ас. здзіка́віш здзіка́віце
3-я ас. здзіка́віць здзіка́вяць
Прошлы час
м. здзіка́віў здзіка́вілі
ж. здзіка́віла
н. здзіка́віла
Загадны лад
2-я ас. здзіка́ў здзіка́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час здзіка́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.