здзіка́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзіка́ўлюся здзіка́вімся
2-я ас. здзіка́вішся здзіка́віцеся
3-я ас. здзіка́віцца здзіка́вяцца
Прошлы час
м. здзіка́віўся здзіка́віліся
ж. здзіка́вілася
н. здзіка́вілася
Загадны лад
2-я ас. здзіка́ўся здзіка́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час здзіка́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)