здзікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзікава́ны здзікава́ная здзікава́нае здзікава́ныя
Р. здзікава́нага здзікава́най
здзікава́нае		 здзікава́нага здзікава́ных
Д. здзікава́наму здзікава́най здзікава́наму здзікава́ным
В. здзікава́ны (неадуш.)
здзікава́нага (адуш.)		 здзікава́ную здзікава́нае здзікава́ныя (неадуш.)
здзікава́ных (адуш.)
Т. здзікава́ным здзікава́най
здзікава́наю		 здзікава́ным здзікава́нымі
М. здзікава́ным здзікава́най здзікава́ным здзікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)