здзіві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзіўлю́ здзі́вім
2-я ас. здзі́віш здзі́віце
3-я ас. здзі́віць здзі́вяць
Прошлы час
м. здзіві́ў здзіві́лі
ж. здзіві́ла
н. здзіві́ла
Загадны лад
2-я ас. здзіві́ здзіві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час здзіві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)