Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дастасо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дастасо́ўваюся дастасо́ўваемся
2-я ас. дастасо́ўваешся дастасо́ўваецеся
3-я ас. дастасо́ўваецца дастасо́ўваюцца
Прошлы час
м. дастасо́ўваўся дастасо́ўваліся
ж. дастасо́ўвалася
н. дастасо́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. дастасо́ўвайся дастасо́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дастасо́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дастасо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дастасо́ўваю дастасо́ўваем
2-я ас. дастасо́ўваеш дастасо́ўваеце
3-я ас. дастасо́ўвае дастасо́ўваюць
Прошлы час
м. дастасо́ўваў дастасо́ўвалі
ж. дастасо́ўвала
н. дастасо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. дастасо́ўвай дастасо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дастасо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дастасо́ўна

прыназоўнік

Крыніцы: piskunou2012.

дастасо́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дастасо́ўна - -

дастасо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дастасо́ўнасць
Р. дастасо́ўнасці
Д. дастасо́ўнасці
В. дастасо́ўнасць
Т. дастасо́ўнасцю
М. дастасо́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

дастасо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дастасо́ўны дастасо́ўная дастасо́ўнае дастасо́ўныя
Р. дастасо́ўнага дастасо́ўнай
дастасо́ўнае		 дастасо́ўнага дастасо́ўных
Д. дастасо́ўнаму дастасо́ўнай дастасо́ўнаму дастасо́ўным
В. дастасо́ўны (неадуш.)
дастасо́ўнага (адуш.)		 дастасо́ўную дастасо́ўнае дастасо́ўныя (неадуш.)
дастасо́ўных (адуш.)
Т. дастасо́ўным дастасо́ўнай
дастасо́ўнаю		 дастасо́ўным дастасо́ўнымі
М. дастасо́ўным дастасо́ўнай дастасо́ўным дастасо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

даста́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даста́так даста́ткі
Р. даста́тку даста́ткаў
Д. даста́тку даста́ткам
В. даста́так даста́ткі
Т. даста́ткам даста́ткамі
М. даста́тку даста́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дастатко́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дастатко́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дастатко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дастатко́васць
Р. дастатко́васці
Д. дастатко́васці
В. дастатко́васць
Т. дастатко́васцю
М. дастатко́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дастатко́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дастатко́вы дастатко́вая дастатко́вае дастатко́выя
Р. дастатко́вага дастатко́вай
дастатко́вае		 дастатко́вага дастатко́вых
Д. дастатко́ваму дастатко́вай дастатко́ваму дастатко́вым
В. дастатко́вы (неадуш.)
дастатко́вага (адуш.)		 дастатко́вую дастатко́вае дастатко́выя (неадуш.)
дастатко́вых (адуш.)
Т. дастатко́вым дастатко́вай
дастатко́ваю		 дастатко́вым дастатко́вымі
М. дастатко́вым дастатко́вай дастатко́вым дастатко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.