Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

даро́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даро́га даро́гі
Р. даро́гі даро́г
Д. даро́зе даро́гам
В. даро́гу даро́гі
Т. даро́гай
даро́гаю
даро́гамі
М. даро́зе даро́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даро́гай

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
даро́гай - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

даро́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даро́давы даро́давая даро́давае даро́давыя
Р. даро́давага даро́давай
даро́давае
даро́давага даро́давых
Д. даро́даваму даро́давай даро́даваму даро́давым
В. даро́давы (неадуш.)
даро́давага (адуш.)
даро́давую даро́давае даро́давыя (неадуш.)
даро́давых (адуш.)
Т. даро́давым даро́давай
даро́даваю
даро́давым даро́давымі
М. даро́давым даро́давай даро́давым даро́давых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

даро́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даро́дны даро́дная даро́днае даро́дныя
Р. даро́днага даро́днай
даро́днае
даро́днага даро́дных
Д. даро́днаму даро́днай даро́днаму даро́дным
В. даро́дны (неадуш.)
даро́днага (адуш.)
даро́дную даро́днае даро́дныя (неадуш.)
даро́дных (адуш.)
Т. даро́дным даро́днай
даро́днаю
даро́дным даро́днымі
М. даро́дным даро́днай даро́дным даро́дных

Крыніцы: piskunou2012.

даро́жанька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даро́жанька даро́жанькі
Р. даро́жанькі даро́жанек
Д. даро́жаньцы даро́жанькам
В. даро́жаньку даро́жанькі
Т. даро́жанькай
даро́жанькаю
даро́жанькамі
М. даро́жаньцы даро́жаньках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

даро́жачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даро́жачка даро́жачкі
Р. даро́жачкі даро́жачак
Д. даро́жачцы даро́жачкам
В. даро́жачку даро́жачкі
Т. даро́жачкай
даро́жачкаю
даро́жачкамі
М. даро́жачцы даро́жачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даро́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даро́жка даро́жкі
Р. даро́жкі даро́жак
Д. даро́жцы даро́жкам
В. даро́жку даро́жкі
Т. даро́жкай
даро́жкаю
даро́жкамі
М. даро́жцы даро́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Даро́жкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Даро́жкавічы
Р. Даро́жкавіч
Даро́жкавічаў
Д. Даро́жкавічам
В. Даро́жкавічы
Т. Даро́жкавічамі
М. Даро́жкавічах

Даро́жкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Даро́жкі
Р. Даро́жак
Даро́жкаў
Д. Даро́жкам
В. Даро́жкі
Т. Даро́жкамі
М. Даро́жках

Даро́жная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Даро́жная
Р. Даро́жнай
Д. Даро́жнай
В. Даро́жную
Т. Даро́жнай
Даро́жнаю
М. Даро́жнай