Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дармаўшчы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дармаўшчы́нка
Р. дармаўшчы́нкі
Д. дармаўшчы́нцы
В. дармаўшчы́нку
Т. дармаўшчы́нкай
дармаўшчы́нкаю
М. дармаўшчы́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

дарме́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дарме́з дарме́зы
Р. дарме́за дарме́заў
Д. дарме́зу дарме́зам
В. дарме́з дарме́зы
Т. дарме́зам дарме́замі
М. дарме́зе дарме́зах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

дармо́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дармо́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дармо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дармо́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дармо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дармо́васць
Р. дармо́васці
Д. дармо́васці
В. дармо́васць
Т. дармо́васцю
М. дармо́васці

Крыніцы: piskunou2012.

дармо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дармо́вы дармо́вая дармо́вае дармо́выя
Р. дармо́вага дармо́вай
дармо́вае		 дармо́вага дармо́вых
Д. дармо́ваму дармо́вай дармо́ваму дармо́вым
В. дармо́вы (неадуш.)
дармо́вага (адуш.)		 дармо́вую дармо́вае дармо́выя (неадуш.)
дармо́вых (адуш.)
Т. дармо́вым дармо́вай
дармо́ваю		 дармо́вым дармо́вымі
М. дармо́вым дармо́вай дармо́вым дармо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дарнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дарнава́нне
Р. дарнава́ння
Д. дарнава́нню
В. дарнава́нне
Т. дарнава́ннем
М. дарнава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дарні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дарні́т
Р. дарні́ту
Д. дарні́ту
В. дарні́т
Т. дарні́там
М. дарні́це

Крыніцы: piskunou2012.

дарні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дарні́ца
Р. дарні́цы
Д. дарні́цы
В. дарні́цу
Т. дарні́цай
дарні́цаю
М. дарні́цы

Крыніцы: piskunou2012.

дарні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарні́чны дарні́чная дарні́чнае дарні́чныя
Р. дарні́чнага дарні́чнай
дарні́чнае		 дарні́чнага дарні́чных
Д. дарні́чнаму дарні́чнай дарні́чнаму дарні́чным
В. дарні́чны (неадуш.)
дарні́чнага (адуш.)		 дарні́чную дарні́чнае дарні́чныя (неадуш.)
дарні́чных (адуш.)
Т. дарні́чным дарні́чнай
дарні́чнаю		 дарні́чным дарні́чнымі
М. дарні́чным дарні́чнай дарні́чным дарні́чных

Крыніцы: piskunou2012.