утрыма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утрыма́нскі |
утрыма́нская |
утрыма́нскае |
утрыма́нскія |
Р. |
утрыма́нскага |
утрыма́нскай утрыма́нскае |
утрыма́нскага |
утрыма́нскіх |
Д. |
утрыма́нскаму |
утрыма́нскай |
утрыма́нскаму |
утрыма́нскім |
В. |
утрыма́нскі (неадуш.) утрыма́нскага (адуш.) |
утрыма́нскую |
утрыма́нскае |
утрыма́нскія (неадуш.) утрыма́нскіх (адуш.) |
Т. |
утрыма́нскім |
утрыма́нскай утрыма́нскаю |
утрыма́нскім |
утрыма́нскімі |
М. |
утрыма́нскім |
утрыма́нскай |
утрыма́нскім |
утрыма́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрыма́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
утрыма́нства |
Р. |
утрыма́нства |
Д. |
утрыма́нству |
В. |
утрыма́нства |
Т. |
утрыма́нствам |
М. |
утрыма́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрыма́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утрыма́ны |
утрыма́ная |
утрыма́нае |
утрыма́ныя |
Р. |
утрыма́нага |
утрыма́най утрыма́нае |
утрыма́нага |
утрыма́ных |
Д. |
утрыма́наму |
утрыма́най |
утрыма́наму |
утрыма́ным |
В. |
утрыма́ны (неадуш.) утрыма́нага (адуш.) |
утрыма́ную |
утрыма́нае |
утрыма́ныя (неадуш.) утрыма́ных (адуш.) |
Т. |
утрыма́ным |
утрыма́най утрыма́наю |
утрыма́ным |
утрыма́нымі |
М. |
утрыма́ным |
утрыма́най |
утрыма́ным |
утрыма́ных |
Кароткая форма: утрыма́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
утрыма́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утрыма́юся |
утрыма́емся |
2-я ас. |
утрыма́ешся |
утрыма́ецеся |
3-я ас. |
утрыма́ецца |
утрыма́юцца |
Прошлы час |
м. |
утрыма́ўся |
утрыма́ліся |
ж. |
утрыма́лася |
н. |
утрыма́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
утрыма́йся |
утрыма́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утрыма́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрыма́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утрыма́ю |
утрыма́ем |
2-я ас. |
утрыма́еш |
утрыма́еце |
3-я ас. |
утрыма́е |
утрыма́юць |
Прошлы час |
м. |
утрыма́ў |
утрыма́лі |
ж. |
утрыма́ла |
н. |
утрыма́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утрыма́й |
утрыма́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утрыма́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
утры́мліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
утры́мліванне |
Р. |
утры́млівання |
Д. |
утры́мліванню |
В. |
утры́мліванне |
Т. |
утры́мліваннем |
М. |
утры́мліванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утры́мліваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утры́мліваны |
утры́мліваная |
утры́мліванае |
утры́мліваныя |
Р. |
утры́мліванага |
утры́мліванай утры́мліванае |
утры́мліванага |
утры́мліваных |
Д. |
утры́мліванаму |
утры́мліванай |
утры́мліванаму |
утры́мліваным |
В. |
утры́мліваны (неадуш.) утры́мліванага (адуш.) |
утры́мліваную |
утры́мліванае |
утры́мліваныя (неадуш.) утры́мліваных (адуш.) |
Т. |
утры́мліваным |
утры́мліванай утры́мліванаю |
утры́мліваным |
утры́мліванымі |
М. |
утры́мліваным |
утры́мліванай |
утры́мліваным |
утры́мліваных |
Крыніцы:
piskunou2012.