канво́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канво́й | канво́і | |
канво́ю | канво́яў | |
канво́ю | канво́ям | |
канво́й | канво́і | |
канво́ем | канво́ямі | |
канво́і | канво́ях |
Крыніцы:
канво́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канво́й | канво́і | |
канво́ю | канво́яў | |
канво́ю | канво́ям | |
канво́й | канво́і | |
канво́ем | канво́ямі | |
канво́і | канво́ях |
Крыніцы:
канво́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канво́йнік | канво́йнікі | |
канво́йніка | канво́йнікаў | |
канво́йніку | канво́йнікам | |
канво́йніка | канво́йнікаў | |
канво́йнікам | канво́йнікамі | |
канво́йніку | канво́йніках |
Крыніцы:
канво́йны
прыметнік, адносны
канво́йны | канво́йная | канво́йнае | канво́йныя | |
канво́йнага | канво́йнай канво́йнае |
канво́йнага | канво́йных | |
канво́йнаму | канво́йнай | канво́йнаму | канво́йным | |
канво́йны ( канво́йнага ( |
канво́йную | канво́йнае | канво́йныя ( канво́йных ( |
|
канво́йным | канво́йнай канво́йнаю |
канво́йным | канво́йнымі | |
канво́йным | канво́йнай | канво́йным | канво́йных |
Крыніцы:
канво́йны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
канво́йны | канво́йная | канво́йныя | |
канво́йнага | канво́йнай | канво́йных | |
канво́йнаму | канво́йнай | канво́йным | |
канво́йнага | канво́йную | канво́йных | |
канво́йным | канво́йнай канво́йнаю |
канво́йнымі | |
канво́йным | канво́йнай | канво́йных |
Крыніцы:
канвульсі́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
канвульсі́ўна | - | - |
Крыніцы:
канвульсі́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
канвульсі́ўнасць | |
канвульсі́ўнасці | |
канвульсі́ўнасці | |
канвульсі́ўнасць | |
канвульсі́ўнасцю | |
канвульсі́ўнасці |
Крыніцы:
канвульсі́ўны
прыметнік, адносны
канвульсі́ўны | канвульсі́ўная | канвульсі́ўнае | канвульсі́ўныя | |
канвульсі́ўнага | канвульсі́ўнай канвульсі́ўнае |
канвульсі́ўнага | канвульсі́ўных | |
канвульсі́ўнаму | канвульсі́ўнай | канвульсі́ўнаму | канвульсі́ўным | |
канвульсі́ўны ( канвульсі́ўнага ( |
канвульсі́ўную | канвульсі́ўнае | канвульсі́ўныя ( канвульсі́ўных ( |
|
канвульсі́ўным | канвульсі́ўнай канвульсі́ўнаю |
канвульсі́ўным | канвульсі́ўнымі | |
канвульсі́ўным | канвульсі́ўнай | канвульсі́ўным | канвульсі́ўных |
Крыніцы:
канву́льсія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
канву́льсія | канву́льсіі | |
канву́льсіі | канву́льсій | |
канву́льсіі | канву́льсіям | |
канву́льсію | канву́льсіі | |
канву́льсіяй канву́льсіяю |
канву́льсіямі | |
канву́льсіі | канву́льсіях |
Крыніцы:
кангале́зец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кангале́зец | кангале́зцы | |
кангале́зца | кангале́зцаў | |
кангале́зцу | кангале́зцам | |
кангале́зца | кангале́зцаў | |
кангале́зцам | кангале́зцамі | |
кангале́зцу | кангале́зцах |
Крыніцы:
кангале́зка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
кангале́зка | кангале́зкі | |
кангале́зкі | кангале́зак | |
кангале́зцы | кангале́зкам | |
кангале́зку | кангале́зак | |
кангале́зкай кангале́зкаю |
кангале́зкамі | |
кангале́зцы | кангале́зках |
Крыніцы: