канво́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канво́йнік канво́йнікі
Р. канво́йніка канво́йнікаў
Д. канво́йніку канво́йнікам
В. канво́йніка канво́йнікаў
Т. канво́йнікам канво́йнікамі
М. канво́йніку канво́йніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)