заружаве́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заружаве́юся |
заружаве́емся |
2-я ас. |
заружаве́ешся |
заружаве́ецеся |
3-я ас. |
заружаве́ецца |
заружаве́юцца |
Прошлы час |
м. |
заружаве́ўся |
заружаве́ліся |
ж. |
заружаве́лася |
н. |
заружаве́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заружаве́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заружаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заружаве́ю |
заружаве́ем |
2-я ас. |
заружаве́еш |
заружаве́еце |
3-я ас. |
заружаве́е |
заружаве́юць |
Прошлы час |
м. |
заружаве́ў |
заружаве́лі |
ж. |
заружаве́ла |
н. |
заружаве́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заружаве́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Зару́жанне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зару́жанне |
Р. |
Зару́жання |
Д. |
Зару́жанню |
В. |
Зару́жанне |
Т. |
Зару́жаннем |
М. |
Зару́жанні |
заружо́вець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заружо́вею |
заружо́веем |
2-я ас. |
заружо́вееш |
заружо́вееце |
3-я ас. |
заружо́вее |
заружо́веюць |
Прошлы час |
м. |
заружо́веў |
заружо́велі |
ж. |
заружо́вела |
н. |
заружо́вела |
Загадны лад |
2-я ас. |
заружо́вей |
заружо́вейце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заружо́веўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заружо́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заружо́ўлюся |
заружо́вімся |
2-я ас. |
заружо́вішся |
заружо́віцеся |
3-я ас. |
заружо́віцца |
заружо́вяцца |
Прошлы час |
м. |
заружо́віўся |
заружо́віліся |
ж. |
заружо́вілася |
н. |
заружо́вілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заружо́ўся |
заружо́ўцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заружо́віўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зару́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
зару́ка |
Р. |
зару́кі |
Д. |
зару́цы |
В. |
зару́ку |
Т. |
зару́кай зару́каю |
М. |
зару́цы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зарулі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зарулю́ |
зарулі́м |
2-я ас. |
зарулі́ш |
заруліце́ |
3-я ас. |
зарулі́ць |
заруля́ць |
Прошлы час |
м. |
зарулі́ў |
зарулі́лі |
ж. |
зарулі́ла |
н. |
зарулі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зарулі́ |
зарулі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зарулі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зару́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зару́льванне |
Р. |
зару́львання |
Д. |
зару́льванню |
В. |
зару́льванне |
Т. |
зару́льваннем |
М. |
зару́льванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
зару́льваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зару́льваю |
зару́льваем |
2-я ас. |
зару́льваеш |
зару́льваеце |
3-я ас. |
зару́львае |
зару́льваюць |
Прошлы час |
м. |
зару́льваў |
зару́львалі |
ж. |
зару́львала |
н. |
зару́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зару́львай |
зару́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зару́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зарулява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зарулю́ю |
зарулю́ем |
2-я ас. |
зарулю́еш |
зарулю́еце |
3-я ас. |
зарулю́е |
зарулю́юць |
Прошлы час |
м. |
зарулява́ў |
зарулява́лі |
ж. |
зарулява́ла |
н. |
зарулява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зарулю́й |
зарулю́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зарулява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.