завеслава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завяслу́ю |
завяслу́ем |
2-я ас. |
завяслу́еш |
завяслу́еце |
3-я ас. |
завяслу́е |
завяслу́юць |
Прошлы час |
м. |
завеслава́ў |
завеслава́лі |
ж. |
завеслава́ла |
н. |
завеслава́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завеслава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заве́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заве́сны |
заве́сная |
заве́снае |
заве́сныя |
Р. |
заве́снага |
заве́снай заве́снае |
заве́снага |
заве́сных |
Д. |
заве́снаму |
заве́снай |
заве́снаму |
заве́сным |
В. |
заве́сны (неадуш.) заве́снага (адуш.) |
заве́сную |
заве́снае |
заве́сныя (неадуш.) заве́сных (адуш.) |
Т. |
заве́сным |
заве́снай заве́снаю |
заве́сным |
заве́снымі |
М. |
заве́сным |
заве́снай |
заве́сным |
заве́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
заве́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завяду́ |
завядзё́м |
2-я ас. |
завядзе́ш |
заведзяце́ |
3-я ас. |
завядзе́ |
завяду́ць |
Прошлы час |
м. |
завё́ў |
завялі́ |
ж. |
завяла́ |
н. |
завяло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
завядзі́ |
завядзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завё́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заве́сціся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завяду́ся |
завядзё́мся |
2-я ас. |
завядзе́шся |
заведзяце́ся |
3-я ас. |
завядзе́цца |
завяду́цца |
Прошлы час |
м. |
завё́ўся |
завялі́ся |
ж. |
завяла́ся |
н. |
завяло́ся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завё́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завесялі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завесялю́ |
завясе́лім |
2-я ас. |
завясе́ліш |
завясе́ліце |
3-я ас. |
завясе́ліць |
завясе́ляць |
Прошлы час |
м. |
завесялі́ў |
завесялі́лі |
ж. |
завесялі́ла |
н. |
завесялі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завесялі́ |
завесялі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завесялі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
завесялі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завесялю́ |
завесялі́м |
2-я ас. |
завесялі́ш |
завеселіце́ |
3-я ас. |
завесялі́ць |
завесяля́ць |
Прошлы час |
м. |
завесялі́ў |
завесялі́лі |
ж. |
завесялі́ла |
н. |
завесялі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завесялі́ |
завесялі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завесялі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заве́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заве́т |
заве́ты |
Р. |
заве́ту |
заве́таў |
Д. |
заве́ту |
заве́там |
В. |
заве́т |
заве́ты |
Т. |
заве́там |
заве́тамі |
М. |
заве́це |
заве́тах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Заве́тнае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Заве́тнае |
Р. |
Заве́тнага |
Д. |
Заве́тнаму |
В. |
Заве́тнае |
Т. |
Заве́тным |
М. |
Заве́тным |
заве́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заве́тны |
заве́тная |
заве́тнае |
заве́тныя |
Р. |
заве́тнага |
заве́тнай заве́тнае |
заве́тнага |
заве́тных |
Д. |
заве́тнаму |
заве́тнай |
заве́тнаму |
заве́тным |
В. |
заве́тны (неадуш.) заве́тнага (адуш.) |
заве́тную |
заве́тнае |
заве́тныя (неадуш.) заве́тных (адуш.) |
Т. |
заве́тным |
заве́тнай заве́тнаю |
заве́тным |
заве́тнымі |
М. |
заве́тным |
заве́тнай |
заве́тным |
заве́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
заве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заве́тны |
заве́тная |
заве́тнае |
заве́тныя |
Р. |
заве́тнага |
заве́тнай заве́тнае |
заве́тнага |
заве́тных |
Д. |
заве́тнаму |
заве́тнай |
заве́тнаму |
заве́тным |
В. |
заве́тны (неадуш.) заве́тнага (адуш.) |
заве́тную |
заве́тнае |
заве́тныя (неадуш.) заве́тных (адуш.) |
Т. |
заве́тным |
заве́тнай заве́тнаю |
заве́тным |
заве́тнымі |
М. |
заве́тным |
заве́тнай |
заве́тным |
заве́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.