дысперга́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дысперга́тар |
дысперга́тары |
Р. |
дысперга́тара |
дысперга́тараў |
Д. |
дысперга́тару |
дысперга́тарам |
В. |
дысперга́тар |
дысперга́тары |
Т. |
дысперга́тарам |
дысперга́тарамі |
М. |
дысперга́тары |
дысперга́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дысперсі́йна-ацвярджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дысперсі́йна-ацвярджа́льны |
дысперсі́йна-ацвярджа́льная |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнае |
дысперсі́йна-ацвярджа́льныя |
Р. |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнага |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнай дысперсі́йна-ацвярджа́льнае |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнага |
дысперсі́йна-ацвярджа́льных |
Д. |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнаму |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнай |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнаму |
дысперсі́йна-ацвярджа́льным |
В. |
дысперсі́йна-ацвярджа́льны (неадуш.) дысперсі́йна-ацвярджа́льнага (адуш.) |
дысперсі́йна-ацвярджа́льную |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнае |
дысперсі́йна-ацвярджа́льныя (неадуш.) дысперсі́йна-ацвярджа́льных (адуш.) |
Т. |
дысперсі́йна-ацвярджа́льным |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнай дысперсі́йна-ацвярджа́льнаю |
дысперсі́йна-ацвярджа́льным |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнымі |
М. |
дысперсі́йна-ацвярджа́льным |
дысперсі́йна-ацвярджа́льнай |
дысперсі́йна-ацвярджа́льным |
дысперсі́йна-ацвярджа́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дысперсі́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дысперсі́йны |
дысперсі́йная |
дысперсі́йнае |
дысперсі́йныя |
Р. |
дысперсі́йнага |
дысперсі́йнай дысперсі́йнае |
дысперсі́йнага |
дысперсі́йных |
Д. |
дысперсі́йнаму |
дысперсі́йнай |
дысперсі́йнаму |
дысперсі́йным |
В. |
дысперсі́йны (неадуш.) дысперсі́йнага (адуш.) |
дысперсі́йную |
дысперсі́йнае |
дысперсі́йныя (неадуш.) дысперсі́йных (адуш.) |
Т. |
дысперсі́йным |
дысперсі́йнай дысперсі́йнаю |
дысперсі́йным |
дысперсі́йнымі |
М. |
дысперсі́йным |
дысперсі́йнай |
дысперсі́йным |
дысперсі́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыспе́рсія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыспе́рсія |
Р. |
дыспе́рсіі |
Д. |
дыспе́рсіі |
В. |
дыспе́рсію |
Т. |
дыспе́рсіяй дыспе́рсіяю |
М. |
дыспе́рсіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыспе́рснасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыспе́рснасць |
Р. |
дыспе́рснасці |
Д. |
дыспе́рснасці |
В. |
дыспе́рснасць |
Т. |
дыспе́рснасцю |
М. |
дыспе́рснасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыспе́рсны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыспе́рсны |
дыспе́рсная |
дыспе́рснае |
дыспе́рсныя |
Р. |
дыспе́рснага |
дыспе́рснай дыспе́рснае |
дыспе́рснага |
дыспе́рсных |
Д. |
дыспе́рснаму |
дыспе́рснай |
дыспе́рснаму |
дыспе́рсным |
В. |
дыспе́рсны (неадуш.) дыспе́рснага (адуш.) |
дыспе́рсную |
дыспе́рснае |
дыспе́рсныя (неадуш.) дыспе́рсных (адуш.) |
Т. |
дыспе́рсным |
дыспе́рснай дыспе́рснаю |
дыспе́рсным |
дыспе́рснымі |
М. |
дыспе́рсным |
дыспе́рснай |
дыспе́рсным |
дыспе́рсных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дыспе́тчар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыспе́тчар |
дыспе́тчары |
Р. |
дыспе́тчара |
дыспе́тчараў |
Д. |
дыспе́тчару |
дыспе́тчарам |
В. |
дыспе́тчара |
дыспе́тчараў |
Т. |
дыспе́тчарам |
дыспе́тчарамі |
М. |
дыспе́тчару |
дыспе́тчарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыспе́тчарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыспе́тчарка |
дыспе́тчаркі |
Р. |
дыспе́тчаркі |
дыспе́тчарак |
Д. |
дыспе́тчарцы |
дыспе́тчаркам |
В. |
дыспе́тчарку |
дыспе́тчарак |
Т. |
дыспе́тчаркай дыспе́тчаркаю |
дыспе́тчаркамі |
М. |
дыспе́тчарцы |
дыспе́тчарках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.