ахры́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ахры́шчаны |
ахры́шчаная |
ахры́шчанае |
ахры́шчаныя |
Р. |
ахры́шчанага |
ахры́шчанай ахры́шчанае |
ахры́шчанага |
ахры́шчаных |
Д. |
ахры́шчанаму |
ахры́шчанай |
ахры́шчанаму |
ахры́шчаным |
В. |
ахры́шчаны (неадуш.) ахры́шчанага (адуш.) |
ахры́шчаную |
ахры́шчанае |
ахры́шчаныя (неадуш.) ахры́шчаных (адуш.) |
Т. |
ахры́шчаным |
ахры́шчанай ахры́шчанаю |
ахры́шчаным |
ахры́шчанымі |
М. |
ахры́шчаным |
ахры́шчанай |
ахры́шчаным |
ахры́шчаных |
Кароткая форма: ахры́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ахрэ́мавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ахрэ́мавічы |
Р. |
Ахрэ́мавіч Ахрэ́мавічаў |
Д. |
Ахрэ́мавічам |
В. |
Ахрэ́мавічы |
Т. |
Ахрэ́мавічамі |
М. |
Ахрэ́мавічах |
Ахрэ́маўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ахрэ́маўцы |
Р. |
Ахрэ́маўцаў |
Д. |
Ахрэ́маўцам |
В. |
Ахрэ́маўцы |
Т. |
Ахрэ́маўцамі |
М. |
Ахрэ́маўцах |
Ахрэ́маўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ахрэ́маўшчына |
Р. |
Ахрэ́маўшчыны |
Д. |
Ахрэ́маўшчыне |
В. |
Ахрэ́маўшчыну |
Т. |
Ахрэ́маўшчынай Ахрэ́маўшчынаю |
М. |
Ахрэ́маўшчыне |
Ахрэ́мцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ахрэ́мцы |
Р. |
Ахрэ́мцаў |
Д. |
Ахрэ́мцам |
В. |
Ахрэ́мцы |
Т. |
Ахрэ́мцамі |
М. |
Ахрэ́мцах |
ахтэрлю́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ахтэрлю́к |
ахтэрлю́кі |
Р. |
ахтэрлю́ка |
ахтэрлю́каў |
Д. |
ахтэрлю́ку |
ахтэрлю́кам |
В. |
ахтэрлю́к |
ахтэрлю́кі |
Т. |
ахтэрлю́кам |
ахтэрлю́камі |
М. |
ахтэрлю́ку |
ахтэрлю́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахтэрпі́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ахтэрпі́к |
ахтэрпі́кі |
Р. |
ахтэрпі́ка |
ахтэрпі́каў |
Д. |
ахтэрпі́ку |
ахтэрпі́кам |
В. |
ахтэрпі́к |
ахтэрпі́кі |
Т. |
ахтэрпі́кам |
ахтэрпі́камі |
М. |
ахтэрпі́ку |
ахтэрпі́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахтэршта́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ахтэршта́г |
ахтэршта́гі |
Р. |
ахтэршта́га |
ахтэршта́гаў |
Д. |
ахтэршта́гу |
ахтэршта́гам |
В. |
ахтэршта́г |
ахтэршта́гі |
Т. |
ахтэршта́гам |
ахтэршта́гамі |
М. |
ахтэршта́гу |
ахтэршта́гах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахтэрштэ́вень
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ахтэрштэ́вень |
ахтэрштэўні |
Р. |
ахтэрштэўня |
ахтэрштэўняў |
Д. |
ахтэрштэўню |
ахтэрштэўням |
В. |
ахтэрштэ́вень |
ахтэрштэўні |
Т. |
ахтэрштэўнем |
ахтэрштэўнямі |
М. |
ахтэрштэўні |
ахтэрштэўнях |
Крыніцы:
piskunou2012.