ахрэ́мавецкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахрэ́мавецкі ахрэ́мавецкая ахрэ́мавецкае ахрэ́мавецкія
Р. ахрэ́мавецкага ахрэ́мавецкай
ахрэ́мавецкае		 ахрэ́мавецкага ахрэ́мавецкіх
Д. ахрэ́мавецкаму ахрэ́мавецкай ахрэ́мавецкаму ахрэ́мавецкім
В. ахрэ́мавецкі (неадуш.)
ахрэ́мавецкага (адуш.)		 ахрэ́мавецкую ахрэ́мавецкае ахрэ́мавецкія (неадуш.)
ахрэ́мавецкіх (адуш.)
Т. ахрэ́мавецкім ахрэ́мавецкай
ахрэ́мавецкаю		 ахрэ́мавецкім ахрэ́мавецкімі
М. ахрэ́мавецкім ахрэ́мавецкай ахрэ́мавецкім ахрэ́мавецкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)