дара́давацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дара́дуюся |
дара́дуемся |
| 2-я ас. |
дара́дуешся |
дара́дуецеся |
| 3-я ас. |
дара́дуецца |
дара́дуюцца |
| Прошлы час |
| м. |
дара́даваўся |
дара́даваліся |
| ж. |
дара́давалася |
| н. |
дара́давалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дара́дуйся |
дара́дуйцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дара́даваўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дара́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дара́джаны |
дара́джаная |
дара́джанае |
дара́джаныя |
| Р. |
дара́джанага |
дара́джанай дара́джанае |
дара́джанага |
дара́джаных |
| Д. |
дара́джанаму |
дара́джанай |
дара́джанаму |
дара́джаным |
| В. |
дара́джаны (неадуш.) дара́джанага (адуш.) |
дара́джаную |
дара́джанае |
дара́джаныя (неадуш.) дара́джаных (адуш.) |
| Т. |
дара́джаным |
дара́джанай дара́джанаю |
дара́джаным |
дара́джанымі |
| М. |
дара́джаным |
дара́джанай |
дара́джаным |
дара́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дара́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дара́джаны |
дара́джаная |
дара́джанае |
дара́джаныя |
| Р. |
дара́джанага |
дара́джанай дара́джанае |
дара́джанага |
дара́джаных |
| Д. |
дара́джанаму |
дара́джанай |
дара́джанаму |
дара́джаным |
| В. |
дара́джаны (неадуш.) дара́джанага (адуш.) |
дара́джаную |
дара́джанае |
дара́джаныя (неадуш.) дара́джаных (адуш.) |
| Т. |
дара́джаным |
дара́джанай дара́джанаю |
дара́джаным |
дара́джанымі |
| М. |
дара́джаным |
дара́джанай |
дара́джаным |
дара́джаных |
Кароткая форма: дара́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дара́дзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дара́джу |
дара́дзім |
| 2-я ас. |
дара́дзіш |
дара́дзіце |
| 3-я ас. |
дара́дзіць |
дара́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
дара́дзіў |
дара́дзілі |
| ж. |
дара́дзіла |
| н. |
дара́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дара́дзь |
дара́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дара́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дара́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дара́днік |
дара́днікі |
| Р. |
дара́дніка |
дара́днікаў |
| Д. |
дара́дніку |
дара́днікам |
| В. |
дара́дніка |
дара́днікаў |
| Т. |
дара́днікам |
дара́днікамі |
| М. |
дара́дніку |
дара́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дара́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дара́дніца |
дара́дніцы |
| Р. |
дара́дніцы |
дара́дніц |
| Д. |
дара́дніцы |
дара́дніцам |
| В. |
дара́дніцу |
дара́дніц |
| Т. |
дара́дніцай дара́дніцаю |
дара́дніцамі |
| М. |
дара́дніцы |
дара́дніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дара́дца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дара́дца |
дара́дцы |
| Р. |
дара́дцы |
дара́дцаў |
| Д. |
дара́дцу |
дара́дцам |
| В. |
дара́дцу |
дара́дцаў |
| Т. |
дара́дцам |
дара́дцамі |
| М. |
дара́дцу |
дара́дцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дара́дчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дара́дчы |
дара́дчая |
дара́дчае |
дара́дчыя |
| Р. |
дара́дчага |
дара́дчай дара́дчае |
дара́дчага |
дара́дчых |
| Д. |
дара́дчаму |
дара́дчай |
дара́дчаму |
дара́дчым |
| В. |
дара́дчы (неадуш.) дара́дчага (адуш.) |
дара́дчую |
дара́дчае |
дара́дчыя (неадуш.) дара́дчых (адуш.) |
| Т. |
дара́дчым |
дара́дчай дара́дчаю |
дара́дчым |
дара́дчымі |
| М. |
дара́дчым |
дара́дчай |
дара́дчым |
дара́дчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дара́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дара́дчык |
дара́дчыкі |
| Р. |
дара́дчыка |
дара́дчыкаў |
| Д. |
дара́дчыку |
дара́дчыкам |
| В. |
дара́дчыка |
дара́дчыкаў |
| Т. |
дара́дчыкам |
дара́дчыкамі |
| М. |
дара́дчыку |
дара́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дара́дчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дара́дчыца |
дара́дчыцы |
| Р. |
дара́дчыцы |
дара́дчыц |
| Д. |
дара́дчыцы |
дара́дчыцам |
| В. |
дара́дчыцу |
дара́дчыц |
| Т. |
дара́дчыцай дара́дчыцаю |
дара́дчыцамі |
| М. |
дара́дчыцы |
дара́дчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.