Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

дарагабу́жскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарагабу́жскі дарагабу́жская дарагабу́жскае дарагабу́жскія
Р. дарагабу́жскага дарагабу́жскай
дарагабу́жскае
дарагабу́жскага дарагабу́жскіх
Д. дарагабу́жскаму дарагабу́жскай дарагабу́жскаму дарагабу́жскім
В. дарагабу́жскі (неадуш.)
дарагабу́жскага (адуш.)
дарагабу́жскую дарагабу́жскае дарагабу́жскія (неадуш.)
дарагабу́жскіх (адуш.)
Т. дарагабу́жскім дарагабу́жскай
дарагабу́жскаю
дарагабу́жскім дарагабу́жскімі
М. дарагабу́жскім дарагабу́жскай дарагабу́жскім дарагабу́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дарагабу́шка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дарагабу́шка
Р. Дарагабу́шкі
Д. Дарагабу́шцы
В. Дарагабу́шку
Т. Дарагабу́шкай
Дарагабу́шкаю
М. Дарагабу́шцы

дарагава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дарагава́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дарагава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарагава́ты дарагава́тая дарагава́тае дарагава́тыя
Р. дарагава́тага дарагава́тай
дарагава́тае
дарагава́тага дарагава́тых
Д. дарагава́таму дарагава́тай дарагава́таму дарагава́тым
В. дарагава́ты (неадуш.)
дарагава́тага (адуш.)
дарагава́тую дарагава́тае дарагава́тыя (неадуш.)
дарагава́тых (адуш.)
Т. дарагава́тым дарагава́тай
дарагава́таю
дарагава́тым дарагава́тымі
М. дарагава́тым дарагава́тай дарагава́тым дарагава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дарагаві́зна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дарагаві́зна
Р. дарагаві́зны
Д. дарагаві́зне
В. дарагаві́зну
Т. дарагаві́знай
дарагаві́знаю
М. дарагаві́зне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дарагаві́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дарагаві́ца
Р. Дарагаві́цы
Д. Дарагаві́цы
В. Дарагаві́цу
Т. Дарагаві́цай
Дарагаві́цаю
М. Дарагаві́цы

Дарага́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дарага́нава
Р. Дарага́нава
Д. Дарага́наву
В. Дарага́нава
Т. Дарага́навам
М. Дарага́наве

дарага́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарага́наўскі дарага́наўская дарага́наўскае дарага́наўскія
Р. дарага́наўскага дарага́наўскай
дарага́наўскае
дарага́наўскага дарага́наўскіх
Д. дарага́наўскаму дарага́наўскай дарага́наўскаму дарага́наўскім
В. дарага́наўскі (неадуш.)
дарага́наўскага (адуш.)
дарага́наўскую дарага́наўскае дарага́наўскія (неадуш.)
дарага́наўскіх (адуш.)
Т. дарага́наўскім дарага́наўскай
дарага́наўскаю
дарага́наўскім дарага́наўскімі
М. дарага́наўскім дарага́наўскай дарага́наўскім дарага́наўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дарагата́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дарагачу́ся дараго́чамся
2-я ас. дараго́чашся дараго́чацеся
3-я ас. дараго́чацца дараго́чуцца
Прошлы час
м. дарагата́ўся дарагата́ліся
ж. дарагата́лася
н. дарагата́лася
Загадны лад
2-я ас. дарагачы́ся дарагачы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дарагата́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дарага́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. дарага́я дарагі́я
Р. дараго́й дарагі́х
Д. дараго́й дарагі́м
В. дарагу́ю дарагі́х
Т. дараго́й
дараго́ю
дарагі́мі
М. дараго́й дарагі́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.