Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
авдезілмопрстуфшю

эклампсі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эклампсі́чны эклампсі́чная эклампсі́чнае эклампсі́чныя
Р. эклампсі́чнага эклампсі́чнай
эклампсі́чнае		 эклампсі́чнага эклампсі́чных
Д. эклампсі́чнаму эклампсі́чнай эклампсі́чнаму эклампсі́чным
В. эклампсі́чны (неадуш.)
эклампсі́чнага (адуш.)		 эклампсі́чную эклампсі́чнае эклампсі́чныя (неадуш.)
эклампсі́чных (адуш.)
Т. эклампсі́чным эклампсі́чнай
эклампсі́чнаю		 эклампсі́чным эклампсі́чнымі
М. эклампсі́чным эклампсі́чнай эклампсі́чным эклампсі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эклампсі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эклампсі́я
Р. эклампсі́і
Д. эклампсі́і
В. эклампсі́ю
Т. эклампсі́яй
эклампсі́яю
М. эклампсі́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эклампты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эклампты́чны эклампты́чная эклампты́чнае эклампты́чныя
Р. эклампты́чнага эклампты́чнай
эклампты́чнае		 эклампты́чнага эклампты́чных
Д. эклампты́чнаму эклампты́чнай эклампты́чнаму эклампты́чным
В. эклампты́чны (неадуш.)
эклампты́чнага (адуш.)		 эклампты́чную эклампты́чнае эклампты́чныя (неадуш.)
эклампты́чных (адуш.)
Т. эклампты́чным эклампты́чнай
эклампты́чнаю		 эклампты́чным эклампты́чнымі
М. эклампты́чным эклампты́чнай эклампты́чным эклампты́чных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

экле́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экле́ктар экле́ктары
Р. экле́ктара экле́ктараў
Д. экле́ктару экле́ктарам
В. экле́ктар экле́ктары
Т. экле́ктарам экле́ктарамі
М. экле́ктары экле́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

эклекты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эклекты́зм
Р. эклекты́зму
Д. эклекты́зму
В. эклекты́зм
Т. эклекты́змам
М. эклекты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экле́ктык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экле́ктык экле́ктыкі
Р. экле́ктыка экле́ктыкаў
Д. экле́ктыку экле́ктыкам
В. экле́ктыка экле́ктыкаў
Т. экле́ктыкам экле́ктыкамі
М. экле́ктыку экле́ктыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экле́ктыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экле́ктыка
Р. экле́ктыкі
Д. экле́ктыцы
В. экле́ктыку
Т. экле́ктыкай
экле́ктыкаю
М. экле́ктыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эклектыцы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эклектыцы́зм
Р. эклектыцы́зму
Д. эклектыцы́зму
В. эклектыцы́зм
Т. эклектыцы́змам
М. эклектыцы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

эклекты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
эклекты́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эклекты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эклекты́чнасць
Р. эклекты́чнасці
Д. эклекты́чнасці
В. эклекты́чнасць
Т. эклекты́чнасцю
М. эклекты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.