Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

каранаратрамбо́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

карана́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	карана́рны	карана́рная	карана́рнае	карана́рныя
Р.	карана́рнага	карана́рнай карана́рнае	карана́рнага	карана́рных
Д.	карана́рнаму	карана́рнай	карана́рнаму	карана́рным
В.	карана́рны (неадуш.) карана́рнага (адуш.)	карана́рную	карана́рнае	карана́рныя (неадуш.) карана́рных (адуш.)
Т.	карана́рным	карана́рнай карана́рнаю	карана́рным	карана́рнымі
М.	карана́рным	карана́рнай	карана́рным	карана́рных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

каранары́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

карана́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

карана́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	карана́сты	карана́стая	карана́стае	карана́стыя
Р.	карана́стага	карана́стай карана́стае	карана́стага	карана́стых
Д.	карана́стаму	карана́стай	карана́стаму	карана́стым
В.	карана́сты (неадуш.) карана́стага (адуш.)	карана́стую	карана́стае	карана́стыя (неадуш.) карана́стых (адуш.)
Т.	карана́стым	карана́стай карана́стаю	карана́стым	карана́стымі
М.	карана́стым	карана́стай	карана́стым	карана́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карана́сценькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	карана́сценькі	карана́сценькая	карана́сценькае	карана́сценькія
Р.	карана́сценькага	карана́сценькай карана́сценькае	карана́сценькага	карана́сценькіх
Д.	карана́сценькаму	карана́сценькай	карана́сценькаму	карана́сценькім
В.	карана́сценькі (неадуш.) карана́сценькага (адуш.)	карана́сценькую	карана́сценькае	карана́сценькія (неадуш.) карана́сценькіх (адуш.)
Т.	карана́сценькім	карана́сценькай карана́сценькаю	карана́сценькім	карана́сценькімі
М.	карана́сценькім	карана́сценькай	карана́сценькім	карана́сценькіх

Крыніцы: piskunou2012.

карана́та

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
карана́та	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

карана́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	карана́ты	карана́тая	карана́тае	карана́тыя
Р.	карана́тага	карана́тай карана́тае	карана́тага	карана́тых
Д.	карана́таму	карана́тай	карана́таму	карана́тым
В.	карана́ты (неадуш.) карана́тага (адуш.)	карана́тую	карана́тае	карана́тыя (неадуш.) карана́тых (адуш.)
Т.	карана́тым	карана́тай карана́таю	карана́тым	карана́тымі
М.	карана́тым	карана́тай	карана́тым	карана́тых

Крыніцы: piskunou2012.

каранацы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каранацы́йны	каранацы́йная	каранацы́йнае	каранацы́йныя
Р.	каранацы́йнага	каранацы́йнай каранацы́йнае	каранацы́йнага	каранацы́йных
Д.	каранацы́йнаму	каранацы́йнай	каранацы́йнаму	каранацы́йным
В.	каранацы́йны (неадуш.) каранацы́йнага (адуш.)	каранацы́йную	каранацы́йнае	каранацы́йныя (неадуш.) каранацы́йных (адуш.)
Т.	каранацы́йным	каранацы́йнай каранацы́йнаю	каранацы́йным	каранацы́йнымі
М.	каранацы́йным	каранацы́йнай	каранацы́йным	каранацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карана́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum