каранары́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каранары́т каранары́ты
Р. каранары́ту каранары́таў
Д. каранары́ту каранары́там
В. каранары́т каранары́ты
Т. каранары́там каранары́тамі
М. каранары́це каранары́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)