заняме́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заняме́лы |
заняме́лая |
заняме́лае |
заняме́лыя |
Р. |
заняме́лага |
заняме́лай заняме́лае |
заняме́лага |
заняме́лых |
Д. |
заняме́ламу |
заняме́лай |
заняме́ламу |
заняме́лым |
В. |
заняме́лы (неадуш.) заняме́лага (адуш.) |
заняме́лую |
заняме́лае |
заняме́лыя (неадуш.) заняме́лых (адуш.) |
Т. |
заняме́лым |
заняме́лай заняме́лаю |
заняме́лым |
заняме́лымі |
М. |
заняме́лым |
заняме́лай |
заняме́лым |
заняме́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
заняме́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заняме́лы |
заняме́лая |
заняме́лае |
заняме́лыя |
Р. |
заняме́лага |
заняме́лай заняме́лае |
заняме́лага |
заняме́лых |
Д. |
заняме́ламу |
заняме́лай |
заняме́ламу |
заняме́лым |
В. |
заняме́лы (неадуш.) заняме́лага (адуш.) |
заняме́лую |
заняме́лае |
заняме́лыя (неадуш.) заняме́лых (адуш.) |
Т. |
заняме́лым |
заняме́лай заняме́лаю |
заняме́лым |
заняме́лымі |
М. |
заняме́лым |
заняме́лай |
заняме́лым |
заняме́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
заняме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заняме́нне |
Р. |
заняме́ння |
Д. |
заняме́нню |
В. |
заняме́нне |
Т. |
заняме́ннем |
М. |
заняме́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
заняме́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заняме́ю |
заняме́ем |
2-я ас. |
заняме́еш |
заняме́еце |
3-я ас. |
заняме́е |
заняме́юць |
Прошлы час |
м. |
заняме́ў |
заняме́лі |
ж. |
заняме́ла |
н. |
заняме́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заняме́й |
заняме́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заняме́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Занямо́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Занямо́нцы |
Р. |
Занямо́нцаў |
Д. |
Занямо́нцам |
В. |
Занямо́нцы |
Т. |
Занямо́нцамі |
М. |
Занямо́нцах |
заня́ньчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заня́ньчаны |
заня́ньчаная |
заня́ньчанае |
заня́ньчаныя |
Р. |
заня́ньчанага |
заня́ньчанай заня́ньчанае |
заня́ньчанага |
заня́ньчаных |
Д. |
заня́ньчанаму |
заня́ньчанай |
заня́ньчанаму |
заня́ньчаным |
В. |
заня́ньчаны (неадуш.) заня́ньчанага (адуш.) |
заня́ньчаную |
заня́ньчанае |
заня́ньчаныя (неадуш.) заня́ньчаных (адуш.) |
Т. |
заня́ньчаным |
заня́ньчанай заня́ньчанаю |
заня́ньчаным |
заня́ньчанымі |
М. |
заня́ньчаным |
заня́ньчанай |
заня́ньчаным |
заня́ньчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
заня́ньчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заня́ньчу |
заня́ньчым |
2-я ас. |
заня́ньчыш |
заня́ньчыце |
3-я ас. |
заня́ньчыць |
заня́ньчаць |
Прошлы час |
м. |
заня́ньчыў |
заня́ньчылі |
ж. |
заня́ньчыла |
н. |
заня́ньчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заня́ньчы |
заня́ньчыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заня́ньчыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.