Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аблі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аблі́чны аблі́чная аблі́чнае аблі́чныя
Р. аблі́чнага аблі́чнай
аблі́чнае
аблі́чнага аблі́чных
Д. аблі́чнаму аблі́чнай аблі́чнаму аблі́чным
В. аблі́чны (неадуш.)
аблі́чнага (адуш.)
аблі́чную аблі́чнае аблі́чныя (неадуш.)
аблі́чных (адуш.)
Т. аблі́чным аблі́чнай
аблі́чнаю
аблі́чным аблі́чнымі
М. аблі́чным аблі́чнай аблі́чным аблі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аблі́чча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аблі́чча аблі́ччы
Р. аблі́чча аблі́ччаў
Д. аблі́ччу аблі́ччам
В. аблі́чча аблі́ччы
Т. аблі́ччам аблі́ччамі
М. аблі́ччы аблі́ччах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аблічы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблічу́ся аблі́чымся
2-я ас. аблі́чышся аблі́чыцеся
3-я ас. аблі́чыцца аблі́чацца
Прошлы час
м. аблічы́ўся аблічы́ліся
ж. аблічы́лася
н. аблічы́лася
Загадны лад
2-я ас. аблічы́ся аблічы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час аблічы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аблічы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблічу́ аблі́чым
2-я ас. аблі́чыш аблі́чыце
3-я ас. аблі́чыць аблі́чаць
Прошлы час
м. аблічы́ў аблічы́лі
ж. аблічы́ла
н. аблічы́ла
Загадны лад
2-я ас. аблічы́ аблічы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аблічы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аблішча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аблішча́юся аблішча́емся
2-я ас. аблішча́ешся аблішча́ецеся
3-я ас. аблішча́ецца аблішча́юцца
Прошлы час
м. аблішча́ўся аблішча́ліся
ж. аблішча́лася
н. аблішча́лася
Загадны лад
2-я ас. аблішча́йся аблішча́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час аблішча́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

абло́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абло́г абло́гі
Р. абло́гу абло́гаў
Д. абло́гу абло́гам
В. абло́г абло́гі
Т. абло́гам абло́гамі
М. абло́гу абло́гах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абло́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абло́га абло́гі
Р. абло́гі абло́г
Д. абло́зе абло́гам
В. абло́гу абло́гі
Т. абло́гай
абло́гаю
абло́гамі
М. абло́зе абло́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абло́гаваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абло́гуе абло́гуюць
Прошлы час
м. абло́гаваў абло́гавалі
ж. абло́гавала
н. абло́гавала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абло́гуючы

Крыніцы: piskunou2012.

абло́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абло́гавы абло́гавая абло́гавае абло́гавыя
Р. абло́гавага абло́гавай
абло́гавае
абло́гавага абло́гавых
Д. абло́гаваму абло́гавай абло́гаваму абло́гавым
В. абло́гавы (неадуш.)
абло́гавага (адуш.)
абло́гавую абло́гавае абло́гавыя (неадуш.)
абло́гавых (адуш.)
Т. абло́гавым абло́гавай
абло́гаваю
абло́гавым абло́гавымі
М. абло́гавым абло́гавай абло́гавым абло́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абло́гам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
абло́гам - -

Крыніцы: piskunou2012.