аблі́чча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аблі́чча |
аблі́ччы |
Р. |
аблі́чча |
аблі́ччаў |
Д. |
аблі́ччу |
аблі́ччам |
В. |
аблі́чча |
аблі́ччы |
Т. |
аблі́ччам |
аблі́ччамі |
М. |
аблі́ччы |
аблі́ччах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аблічы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аблічу́ся |
аблі́чымся |
2-я ас. |
аблі́чышся |
аблі́чыцеся |
3-я ас. |
аблі́чыцца |
аблі́чацца |
Прошлы час |
м. |
аблічы́ўся |
аблічы́ліся |
ж. |
аблічы́лася |
н. |
аблічы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аблічы́ся |
аблічы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аблічы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аблічы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аблічу́ |
аблі́чым |
2-я ас. |
аблі́чыш |
аблі́чыце |
3-я ас. |
аблі́чыць |
аблі́чаць |
Прошлы час |
м. |
аблічы́ў |
аблічы́лі |
ж. |
аблічы́ла |
н. |
аблічы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аблічы́ |
аблічы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аблічы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аблішча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аблішча́юся |
аблішча́емся |
2-я ас. |
аблішча́ешся |
аблішча́ецеся |
3-я ас. |
аблішча́ецца |
аблішча́юцца |
Прошлы час |
м. |
аблішча́ўся |
аблішча́ліся |
ж. |
аблішча́лася |
н. |
аблішча́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аблішча́йся |
аблішча́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аблішча́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абло́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абло́г |
абло́гі |
Р. |
абло́гу |
абло́гаў |
Д. |
абло́гу |
абло́гам |
В. |
абло́г |
абло́гі |
Т. |
абло́гам |
абло́гамі |
М. |
абло́гу |
абло́гах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абло́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абло́га |
абло́гі |
Р. |
абло́гі |
абло́г |
Д. |
абло́зе |
абло́гам |
В. |
абло́гу |
абло́гі |
Т. |
абло́гай абло́гаю |
абло́гамі |
М. |
абло́зе |
абло́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абло́гаваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абло́гуе |
абло́гуюць |
Прошлы час |
м. |
абло́гаваў |
абло́гавалі |
ж. |
абло́гавала |
н. |
абло́гавала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абло́гуючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абло́гавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абло́гавы |
абло́гавая |
абло́гавае |
абло́гавыя |
Р. |
абло́гавага |
абло́гавай абло́гавае |
абло́гавага |
абло́гавых |
Д. |
абло́гаваму |
абло́гавай |
абло́гаваму |
абло́гавым |
В. |
абло́гавы (неадуш.) абло́гавага (адуш.) |
абло́гавую |
абло́гавае |
абло́гавыя (неадуш.) абло́гавых (адуш.) |
Т. |
абло́гавым |
абло́гавай абло́гаваю |
абло́гавым |
абло́гавымі |
М. |
абло́гавым |
абло́гавай |
абло́гавым |
абло́гавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.