аблі́чча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аблі́чча | аблі́ччы | |
аблі́чча | аблі́ччаў | |
аблі́ччу | аблі́ччам | |
аблі́чча | аблі́ччы | |
аблі́ччам | аблі́ччамі | |
аблі́ччы | аблі́ччах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)