аблі́чча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аблі́чча аблі́ччы
Р. аблі́чча аблі́ччаў
Д. аблі́ччу аблі́ччам
В. аблі́чча аблі́ччы
Т. аблі́ччам аблі́ччамі
М. аблі́ччы аблі́ччах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)