аблічы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблічу́ аблі́чым
2-я ас. аблі́чыш аблі́чыце
3-я ас. аблі́чыць аблі́чаць
Прошлы час
м. аблічы́ў аблічы́лі
ж. аблічы́ла
н. аблічы́ла
Загадны лад
2-я ас. аблічы́ аблічы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аблічы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)