Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

Туне́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Туне́ўшчына
Р. Туне́ўшчыны
Д. Туне́ўшчыне
В. Туне́ўшчыну
Т. Туне́ўшчынай
Туне́ўшчынаю
М. Туне́ўшчыне

туне́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туне́ц тунцы́
Р. тунца́ тунцо́ў
Д. тунцу́ тунца́м
В. тунца́ тунцо́ў
Т. тунцо́м тунца́мі
М. тунцы́ тунца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

туні́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туні́ка туні́кі
Р. туні́кі туні́к
Д. туні́цы туні́кам
В. туні́ку туні́кі
Т. туні́кай
туні́каю		 туні́камі
М. туні́цы туні́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тунікападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тунікападо́бны тунікападо́бная тунікападо́бнае тунікападо́бныя
Р. тунікападо́бнага тунікападо́бнай
тунікападо́бнае		 тунікападо́бнага тунікападо́бных
Д. тунікападо́бнаму тунікападо́бнай тунікападо́бнаму тунікападо́бным
В. тунікападо́бны (неадуш.)
тунікападо́бнага (адуш.)		 тунікападо́бную тунікападо́бнае тунікападо́бныя (неадуш.)
тунікападо́бных (адуш.)
Т. тунікападо́бным тунікападо́бнай
тунікападо́бнаю		 тунікападо́бным тунікападо́бнымі
М. тунікападо́бным тунікападо́бнай тунікападо́бным тунікападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

тунікападо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тунікападо́бны тунікападо́бная тунікападо́бнае тунікападо́бныя
Р. тунікападо́бнага тунікападо́бнай
тунікападо́бнае		 тунікападо́бнага тунікападо́бных
Д. тунікападо́бнаму тунікападо́бнай тунікападо́бнаму тунікападо́бным
В. тунікападо́бны (неадуш.)
тунікападо́бнага (адуш.)		 тунікападо́бную тунікападо́бнае тунікападо́бныя (неадуш.)
тунікападо́бных (адуш.)
Т. тунікападо́бным тунікападо́бнай
тунікападо́бнаю		 тунікападо́бным тунікападо́бнымі
М. тунікападо́бным тунікападо́бнай тунікападо́бным тунікападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

туніка́та

‘марская жывёла, абалочнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туніка́та туніка́ты
Р. туніка́ты туніка́т
Д. туніка́це туніка́там
В. туніка́ту туніка́т
Т. туніка́тай
туніка́таю		 туніка́тамі
М. туніка́це туніка́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Туні́с

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туні́с
Р. Туні́са
Д. Туні́су
В. Туні́с
Т. Туні́сам
М. Туні́се

туні́сец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туні́сец туні́сцы
Р. туні́сца туні́сцаў
Д. туні́сцу туні́сцам
В. туні́сца туні́сцаў
Т. туні́сцам туні́сцамі
М. туні́сцу туні́сцах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

туні́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туні́ска туні́скі
Р. туні́скі туні́сак
Д. туні́сцы туні́скам
В. туні́ску туні́сак
Т. туні́скай
туні́скаю		 туні́скамі
М. туні́сцы туні́сках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

туні́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туні́скі туні́ская туні́скае туні́скія
Р. туні́скага туні́скай
туні́скае		 туні́скага туні́скіх
Д. туні́скаму туні́скай туні́скаму туні́скім
В. туні́скі (неадуш.)
туні́скага (адуш.)		 туні́скую туні́скае туні́скія (неадуш.)
туні́скіх (адуш.)
Т. туні́скім туні́скай
туні́скаю		 туні́скім туні́скімі
М. туні́скім туні́скай туні́скім туні́скіх

Крыніцы: piskunou2012.