туні́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туні́ка туні́кі
Р. туні́кі туні́к
Д. туні́цы туні́кам
В. туні́ку туні́кі
Т. туні́кай
туні́каю		 туні́камі
М. туні́цы туні́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)