дэкрыміналізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэкрыміналізу́ецца |
дэкрыміналізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэкрыміналізава́ўся |
дэкрыміналізава́ліся |
ж. |
дэкрыміналізава́лася |
н. |
дэкрыміналізава́лася |
Крыніцы:
sbm2012.
дэкрыміналізава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэкрыміналізу́ецца |
дэкрыміналізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэкрыміналізава́ўся |
дэкрыміналізава́ліся |
ж. |
дэкрыміналізава́лася |
н. |
дэкрыміналізава́лася |
Крыніцы:
sbm2012.
дэкрыміналізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэкрыміналізу́ю |
дэкрыміналізу́ем |
2-я ас. |
дэкрыміналізу́еш |
дэкрыміналізу́еце |
3-я ас. |
дэкрыміналізу́е |
дэкрыміналізу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэкрыміналізава́ў |
дэкрыміналізава́лі |
ж. |
дэкрыміналізава́ла |
н. |
дэкрыміналізава́ла |
Крыніцы:
sbm2012.
дэкрыміналізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэкрыміналізу́ю |
дэкрыміналізу́ем |
2-я ас. |
дэкрыміналізу́еш |
дэкрыміналізу́еце |
3-я ас. |
дэкрыміналізу́е |
дэкрыміналізу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэкрыміналізава́ў |
дэкрыміналізава́лі |
ж. |
дэкрыміналізава́ла |
н. |
дэкрыміналізава́ла |
Крыніцы:
sbm2012.
дэкрыміналіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэкрыміналіза́цыя |
Р. |
дэкрыміналіза́цыі |
Д. |
дэкрыміналіза́цыі |
В. |
дэкрыміналіза́цыю |
Т. |
дэкрыміналіза́цыяй дэкрыміналіза́цыяю |
М. |
дэкрыміналіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэкрэме́нт
‘аперацыя ў праграмаванні’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэкрэме́нт |
дэкрэме́нты |
Р. |
дэкрэме́нту |
дэкрэме́нтаў |
Д. |
дэкрэме́нту |
дэкрэме́нтам |
В. |
дэкрэме́нт |
дэкрэме́нты |
Т. |
дэкрэме́нтам |
дэкрэме́нтамі |
М. |
дэкрэме́нце |
дэкрэме́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкрэпіта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэкрэпіта́цыя |
Р. |
дэкрэпіта́цыі |
Д. |
дэкрэпіта́цыі |
В. |
дэкрэпіта́цыю |
Т. |
дэкрэпіта́цыяй дэкрэпіта́цыяю |
М. |
дэкрэпіта́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкрэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэкрэ́т |
дэкрэ́ты |
Р. |
дэкрэ́та |
дэкрэ́таў |
Д. |
дэкрэ́ту |
дэкрэ́там |
В. |
дэкрэ́т |
дэкрэ́ты |
Т. |
дэкрэ́там |
дэкрэ́тамі |
М. |
дэкрэ́це |
дэкрэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкрэтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэкрэтава́нне |
Р. |
дэкрэтава́ння |
Д. |
дэкрэтава́нню |
В. |
дэкрэтава́нне |
Т. |
дэкрэтава́ннем |
М. |
дэкрэтава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэкрэтава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэкрэтава́ны |
дэкрэтава́ная |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя |
Р. |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́най дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́ных |
Д. |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́ным |
В. |
дэкрэтава́ны (неадуш.) дэкрэтава́нага (адуш.) |
дэкрэтава́ную |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя (неадуш.) дэкрэтава́ных (адуш.) |
Т. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най дэкрэтава́наю |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́нымі |
М. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.