дыспансерызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыспансерызу́ю |
дыспансерызу́ем |
2-я ас. |
дыспансерызу́еш |
дыспансерызу́еце |
3-я ас. |
дыспансерызу́е |
дыспансерызу́юць |
Прошлы час |
м. |
дыспансерызава́ў |
дыспансерызава́лі |
ж. |
дыспансерызава́ла |
н. |
дыспансерызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дыспансерызу́й |
дыспансерызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дыспансерызава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
дыспансерыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыспансерыза́цыя |
Р. |
дыспансерыза́цыі |
Д. |
дыспансерыза́цыі |
В. |
дыспансерыза́цыю |
Т. |
дыспансерыза́цыяй дыспансерыза́цыяю |
М. |
дыспансерыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыспансэ́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыспансэ́рны |
дыспансэ́рная |
дыспансэ́рнае |
дыспансэ́рныя |
Р. |
дыспансэ́рнага |
дыспансэ́рнай дыспансэ́рнае |
дыспансэ́рнага |
дыспансэ́рных |
Д. |
дыспансэ́рнаму |
дыспансэ́рнай |
дыспансэ́рнаму |
дыспансэ́рным |
В. |
дыспансэ́рны (неадуш.) |
дыспансэ́рную |
дыспансэ́рнае |
дыспансэ́рныя (неадуш.) |
Т. |
дыспансэ́рным |
дыспансэ́рнай дыспансэ́рнаю |
дыспансэ́рным |
дыспансэ́рнымі |
М. |
дыспансэ́рным |
дыспансэ́рнай |
дыспансэ́рным |
дыспансэ́рных |
Іншыя варыянты:
дыспансе́рны.
Крыніцы:
tsblm1996.
дыспара́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыспара́тны |
дыспара́тная |
дыспара́тнае |
дыспара́тныя |
Р. |
дыспара́тнага |
дыспара́тнай дыспара́тнае |
дыспара́тнага |
дыспара́тных |
Д. |
дыспара́тнаму |
дыспара́тнай |
дыспара́тнаму |
дыспара́тным |
В. |
дыспара́тны (неадуш.) дыспара́тнага (адуш.) |
дыспара́тную |
дыспара́тнае |
дыспара́тныя (неадуш.) дыспара́тных (адуш.) |
Т. |
дыспара́тным |
дыспара́тнай дыспара́тнаю |
дыспара́тным |
дыспара́тнымі |
М. |
дыспара́тным |
дыспара́тнай |
дыспара́тным |
дыспара́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дыспарытэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыспарытэ́т |
Р. |
дыспарытэ́ту |
Д. |
дыспарытэ́ту |
В. |
дыспарытэ́т |
Т. |
дыспарытэ́там |
М. |
дыспарытэ́це |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ды́спач
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ды́спач |
Р. |
ды́спачу |
Д. |
ды́спачу |
В. |
ды́спач |
Т. |
ды́спачам |
М. |
ды́спачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыспашо́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыспашо́р |
дыспашо́ры |
Р. |
дыспашо́ра |
дыспашо́раў |
Д. |
дыспашо́ру |
дыспашо́рам |
В. |
дыспашо́ра |
дыспашо́раў |
Т. |
дыспашо́рам |
дыспашо́рамі |
М. |
дыспашо́ру |
дыспашо́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыспепсі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыспепсі́чны |
дыспепсі́чная |
дыспепсі́чнае |
дыспепсі́чныя |
Р. |
дыспепсі́чнага |
дыспепсі́чнай дыспепсі́чнае |
дыспепсі́чнага |
дыспепсі́чных |
Д. |
дыспепсі́чнаму |
дыспепсі́чнай |
дыспепсі́чнаму |
дыспепсі́чным |
В. |
дыспепсі́чны (неадуш.) дыспепсі́чнага (адуш.) |
дыспепсі́чную |
дыспепсі́чнае |
дыспепсі́чныя (неадуш.) дыспепсі́чных (адуш.) |
Т. |
дыспепсі́чным |
дыспепсі́чнай дыспепсі́чнаю |
дыспепсі́чным |
дыспепсі́чнымі |
М. |
дыспепсі́чным |
дыспепсі́чнай |
дыспепсі́чным |
дыспепсі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыспепсі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыспепсі́я |
Р. |
дыспепсі́і |
Д. |
дыспепсі́і |
В. |
дыспепсі́ю |
Т. |
дыспепсі́яй дыспепсі́яю |
М. |
дыспепсі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.