самагаво́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
самагаво́рны |
самагаво́рная |
самагаво́рнае |
самагаво́рныя |
Р. |
самагаво́рнага |
самагаво́рнай самагаво́рнае |
самагаво́рнага |
самагаво́рных |
Д. |
самагаво́рнаму |
самагаво́рнай |
самагаво́рнаму |
самагаво́рным |
В. |
самагаво́рны (неадуш.) самагаво́рнага (адуш.) |
самагаво́рную |
самагаво́рнае |
самагаво́рныя (неадуш.) самагаво́рных (адуш.) |
Т. |
самагаво́рным |
самагаво́рнай самагаво́рнаю |
самагаво́рным |
самагаво́рнымі |
М. |
самагаво́рным |
самагаво́рнай |
самагаво́рным |
самагаво́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самагартава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
самагартава́нне |
Р. |
самагартава́ння |
Д. |
самагартава́нню |
В. |
самагартава́нне |
Т. |
самагартава́ннем |
М. |
самагартава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самагіпно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
самагіпно́з |
Р. |
самагіпно́зу |
Д. |
самагіпно́зу |
В. |
самагіпно́з |
Т. |
самагіпно́зам |
М. |
самагіпно́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаго́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
самаго́дны |
самаго́дная |
самаго́днае |
самаго́дныя |
Р. |
самаго́днага |
самаго́днай самаго́днае |
самаго́днага |
самаго́дных |
Д. |
самаго́днаму |
самаго́днай |
самаго́днаму |
самаго́дным |
В. |
самаго́дны (неадуш.) самаго́днага (адуш.) |
самаго́дную |
самаго́днае |
самаго́дныя (неадуш.) самаго́дных (адуш.) |
Т. |
самаго́дным |
самаго́днай самаго́днаю |
самаго́дным |
самаго́днымі |
М. |
самаго́дным |
самаго́днай |
самаго́дным |
самаго́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
самаго́н |
Р. |
самаго́ну |
Д. |
самаго́ну |
В. |
самаго́н |
Т. |
самаго́нам |
М. |
самаго́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самагонаварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
самагонаварэ́нне |
Р. |
самагонаварэ́ння |
Д. |
самагонаварэ́нню |
В. |
самагонаварэ́нне |
Т. |
самагонаварэ́ннем |
М. |
самагонаварэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самагонакурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
самагонакурэ́нне |
Р. |
самагонакурэ́ння |
Д. |
самагонакурэ́нню |
В. |
самагонакурэ́нне |
Т. |
самагонакурэ́ннем |
М. |
самагонакурэ́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаго́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
самаго́начка |
Р. |
самаго́начкі |
Д. |
самаго́начцы |
В. |
самаго́начку |
Т. |
самаго́начкай самаго́начкаю |
М. |
самаго́начцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаго́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
самаго́начны |
самаго́начная |
самаго́начнае |
самаго́начныя |
Р. |
самаго́начнага |
самаго́начнай самаго́начнае |
самаго́начнага |
самаго́начных |
Д. |
самаго́начнаму |
самаго́начнай |
самаго́начнаму |
самаго́начным |
В. |
самаго́начны (неадуш.) самаго́начнага (адуш.) |
самаго́начную |
самаго́начнае |
самаго́начныя (неадуш.) самаго́начных (адуш.) |
Т. |
самаго́начным |
самаго́начнай самаго́начнаю |
самаго́начным |
самаго́начнымі |
М. |
самаго́начным |
самаго́начнай |
самаго́начным |
самаго́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самаго́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
самаго́нка |
Р. |
самаго́нкі |
Д. |
самаго́нцы |
В. |
самаго́нку |
Т. |
самаго́нкай самаго́нкаю |
М. |
самаго́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.