самагонакурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самагонакурэ́нне
Р. самагонакурэ́ння
Д. самагонакурэ́нню
В. самагонакурэ́нне
Т. самагонакурэ́ннем
М. самагонакурэ́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)