самаго́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самаго́начка | |
| самаго́начкі | |
| самаго́начцы | |
| самаго́начку | |
| самаго́начкай самаго́начкаю |
|
| самаго́начцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)