самагонаварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самагонаварэ́нне | |
самагонаварэ́ння | |
самагонаварэ́нню | |
самагонаварэ́нне | |
самагонаварэ́ннем | |
самагонаварэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)