калаўро́тачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калаўро́тачны |
калаўро́тачная |
калаўро́тачнае |
калаўро́тачныя |
| Р. |
калаўро́тачнага |
калаўро́тачнай
калаўро́тачнае |
калаўро́тачнага |
калаўро́тачных |
| Д. |
калаўро́тачнаму |
калаўро́тачнай |
калаўро́тачнаму |
калаўро́тачным |
| В. |
калаўро́тачны (неадуш.)
калаўро́тачнага (адуш.) |
калаўро́тачную |
калаўро́тачнае |
калаўро́тачныя (неадуш.)
калаўро́тачных (адуш.) |
| Т. |
калаўро́тачным |
калаўро́тачнай
калаўро́тачнаю |
калаўро́тачным |
калаўро́тачнымі |
| М. |
калаўро́тачным |
калаўро́тачнай |
калаўро́тачным |
калаўро́тачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
калаўро́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калаўро́тка |
калаўро́ткі |
| Р. |
калаўро́ткі |
калаўро́так |
| Д. |
калаўро́тцы |
калаўро́ткам |
| В. |
калаўро́тку |
калаўро́так |
| Т. |
калаўро́ткай
калаўро́ткаю |
калаўро́ткамі |
| М. |
калаўро́тцы |
калаўро́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
калаўро́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калаўро́тны |
калаўро́тная |
калаўро́тнае |
калаўро́тныя |
| Р. |
калаўро́тнага |
калаўро́тнай
калаўро́тнае |
калаўро́тнага |
калаўро́тных |
| Д. |
калаўро́тнаму |
калаўро́тнай |
калаўро́тнаму |
калаўро́тным |
| В. |
калаўро́тны (неадуш.)
калаўро́тнага (адуш.) |
калаўро́тную |
калаўро́тнае |
калаўро́тныя (неадуш.)
калаўро́тных (адуш.) |
| Т. |
калаўро́тным |
калаўро́тнай
калаўро́тнаю |
калаўро́тным |
калаўро́тнымі |
| М. |
калаўро́тным |
калаўро́тнай |
калаўро́тным |
калаўро́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
калафо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калафо́н |
калафо́ны |
| Р. |
калафо́на |
калафо́наў |
| Д. |
калафо́ну |
калафо́нам |
| В. |
калафо́н |
калафо́ны |
| Т. |
калафо́нам |
калафо́намі |
| М. |
калафо́не |
калафо́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Калаха́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
Калаха́ры |
| Р. |
Калаха́ры |
| Д. |
Калаха́ры |
| В. |
Калаха́ры |
| Т. |
Калаха́ры |
| М. |
Калаха́ры |
Калаці́лы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Калаці́лы |
| Р. |
Калаці́л
Калаці́лаў |
| Д. |
Калаці́лам |
| В. |
Калаці́лы |
| Т. |
Калаці́ламі |
| М. |
Калаці́лах |
калаці́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
калачу́ся |
кало́цімся |
| 2-я ас. |
кало́цішся |
кало́ціцеся |
| 3-я ас. |
кало́ціцца |
кало́цяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
калаці́ўся |
калаці́ліся |
| ж. |
калаці́лася |
| н. |
калаці́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
калаці́ся |
калаці́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
кало́цячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
калаці́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
калачу́ |
кало́цім |
| 2-я ас. |
кало́ціш |
кало́ціце |
| 3-я ас. |
кало́ціць |
кало́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
калаці́ў |
калаці́лі |
| ж. |
калаці́ла |
| н. |
калаці́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
калаці́ |
калаці́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
кало́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.