калаці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. калачу́ кало́цім
2-я ас. кало́ціш кало́ціце
3-я ас. кало́ціць кало́цяць
Прошлы час
м. калаці́ў калаці́лі
ж. калаці́ла
н. калаці́ла
Загадны лад
2-я ас. калаці́ калаці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час кало́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)