заняво́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заняво́льваю |
заняво́льваем |
2-я ас. |
заняво́льваеш |
заняво́льваеце |
3-я ас. |
заняво́львае |
заняво́льваюць |
Прошлы час |
м. |
заняво́льваў |
заняво́львалі |
ж. |
заняво́львала |
н. |
заняво́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заняво́львай |
заняво́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заняво́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заняво́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заняво́льнік |
заняво́льнікі |
Р. |
заняво́льніка |
заняво́льнікаў |
Д. |
заняво́льніку |
заняво́льнікам |
В. |
заняво́льніка |
заняво́льнікаў |
Т. |
заняво́льнікам |
заняво́льнікамі |
М. |
заняво́льніку |
заняво́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заняво́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заняво́льніца |
заняво́льніцы |
Р. |
заняво́льніцы |
заняво́льніц |
Д. |
заняво́льніцы |
заняво́льніцам |
В. |
заняво́льніцу |
заняво́льніц |
Т. |
заняво́льніцай заняво́льніцаю |
заняво́льніцамі |
М. |
заняво́льніцы |
заняво́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заняво́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
заняво́ля |
Р. |
заняво́лі |
Д. |
заняво́лі |
В. |
заняво́лю |
Т. |
заняво́ляй заняво́ляю |
М. |
заняво́лі |
Крыніцы:
piskunou2012.
заняго́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
заняго́дзіцца |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
заняго́дзілася |
Крыніцы:
piskunou2012.
занядба́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
занядба́ласць |
Р. |
занядба́ласці |
Д. |
занядба́ласці |
В. |
занядба́ласць |
Т. |
занядба́ласцю |
М. |
занядба́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
занядба́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
занядба́лены |
занядба́леная |
занядба́ленае |
занядба́леныя |
Р. |
занядба́ленага |
занядба́ленай занядба́ленае |
занядба́ленага |
занядба́леных |
Д. |
занядба́ленаму |
занядба́ленай |
занядба́ленаму |
занядба́леным |
В. |
занядба́лены (неадуш.) занядба́ленага (адуш.) |
занядба́леную |
занядба́ленае |
занядба́леныя (неадуш.) занядба́леных (адуш.) |
Т. |
занядба́леным |
занядба́ленай занядба́ленаю |
занядба́леным |
занядба́ленымі |
М. |
занядба́леным |
занядба́ленай |
занядба́леным |
занядба́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
занядба́ліць
‘запусціць, закінуць, пакінуць без догляду што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занядба́лю |
занядба́лім |
2-я ас. |
занядба́ліш |
занядба́ліце |
3-я ас. |
занядба́ліць |
занядба́ляць |
Прошлы час |
м. |
занядба́ліў |
занядба́лілі |
ж. |
занядба́ліла |
н. |
занядба́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
занядба́ль |
занядба́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
занядба́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.