Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дабрыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дабрыва́нне
Р. дабрыва́ння
Д. дабрыва́нню
В. дабрыва́нне
Т. дабрыва́ннем
М. дабрыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дабрыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дабрыва́юся дабрыва́емся
2-я ас. дабрыва́ешся дабрыва́ецеся
3-я ас. дабрыва́ецца дабрыва́юцца
Прошлы час
м. дабрыва́ўся дабрыва́ліся
ж. дабрыва́лася
н. дабрыва́лася
Загадны лад
2-я ас. дабрыва́йся дабрыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дабрыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дабрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дабрыва́ю дабрыва́ем
2-я ас. дабрыва́еш дабрыва́еце
3-я ас. дабрыва́е дабрыва́юць
Прошлы час
м. дабрыва́ў дабрыва́лі
ж. дабрыва́ла
н. дабрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. дабрыва́й дабрыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дабрыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Дабрыго́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дабрыго́ры
Р. Дабрыго́р
Дабрыго́раў
Д. Дабрыго́рам
В. Дабрыго́ры
Т. Дабрыго́рамі
М. Дабрыго́рах

дабры́дзень

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дабрыка́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дабрыка́юся дабрыка́емся
2-я ас. дабрыка́ешся дабрыка́ецеся
3-я ас. дабрыка́ецца дабрыка́юцца
Прошлы час
м. дабрыка́ўся дабрыка́ліся
ж. дабрыка́лася
н. дабрыка́лася
Загадны лад
2-я ас. дабрыка́йся дабрыка́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дабрыка́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Дабры́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дабры́лавічы
Р. Дабры́лавіч
Дабры́лавічаў
Д. Дабры́лавічам
В. Дабры́лавічы
Т. Дабры́лавічамі
М. Дабры́лавічах

Дабрыне́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дабрыне́ва
Р. Дабрыне́ва
Д. Дабрыне́ву
В. Дабрыне́ва
Т. Дабрыне́вам
М. Дабрыне́ве

Дабрынё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дабрынё́ва
Р. Дабрынё́ва
Д. Дабрынё́ву
В. Дабрынё́ва
Т. Дабрынё́вам
М. Дабрынё́ве

дабрынё́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабрынё́ўскі дабрынё́ўская дабрынё́ўскае дабрынё́ўскія
Р. дабрынё́ўскага дабрынё́ўскай
дабрынё́ўскае		 дабрынё́ўскага дабрынё́ўскіх
Д. дабрынё́ўскаму дабрынё́ўскай дабрынё́ўскаму дабрынё́ўскім
В. дабрынё́ўскі (неадуш.)
дабрынё́ўскага (адуш.)		 дабрынё́ўскую дабрынё́ўскае дабрынё́ўскія (неадуш.)
дабрынё́ўскіх (адуш.)
Т. дабрынё́ўскім дабрынё́ўскай
дабрынё́ўскаю		 дабрынё́ўскім дабрынё́ўскімі
М. дабрынё́ўскім дабрынё́ўскай дабрынё́ўскім дабрынё́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.